-
Αυτο ποιος το θυμαται? Ποιος το εζησε?
Εγω ημουνα τεσσαρων θυμαμαι ( Ναι εχω καταπληκτικη μνημη..φτου φτου φτου) που σχολασαμε απο το σχολειο και ολος ο κοσμος ηταν ενθουσιασμενος.
Το βραδυ 2 ελληνικες οικογενειες μαζεμενες στο σπιτι μας και βλεπαμε την προσεληνωση!
Καλα ειχατε τηλεοραση βρε τοτε??
Οταν ηρθαμε Ελλαδα μετα την μεταπολιτευση ( Ναι ημουνα και εκεινα τα χρονια στην αλλο-δαπη) ειμασταν οι μονοι στην γειτονια με τηλεοραση και τηλεφωνο!
Φανταζεστε τι γινοταν στο σπιτι μας …βασικα το σπιτι του παππου χτισμενο επι βενιζελου...χωρις θερμανση τον χειμωνα στο σαλονι παρα μονο στην κουζινα ...και ολη η γειτονια μαζεμενη να δει το Ο χριστος ξανασταυρωνετε...και ειχε και βαρεις χειμωνες τοτε χαχαχαχαχα!Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος.
ΝΙΨΟΝΑΝΟΜΗΜΑΤΑΜΗΜΟΝΑΝΟΨΙΝ
ΠΑΣΜΗΕΛΛΗΝΒΑΡΒΑΡΟΣΕΣΤΙΝ -
Αυτο ποιος το θυμαται? Ποιος το εζησε?
Πέμπτη δημοτικού, ο πατέρας μου είχε μετάθεση στα Τρίκαλα και τα βλέπαμε στην τηλεόραση της λέσχης αξιωματικών που είχε διακόσμηση και τοιχογραφίες με τους αστροναύτες στην σελήνη.
Ο μεγάλος μου αδελφός είχε γεμίσει το σπίτι με μοντέλα της σεληνακάτου, διαστημικά βιβλία και φωτογραφίες και ένα τηλεσκόπιο.
Τα περισσότερα παιδιά ονειρευόμασταν ότι θα γίνουμε αστροναύτες και προσπαθούσαμε να φανταστούμε την Γή του 2000 γεμάτη διαστημόπλοια και αμύθητα πλούτη γιά όλους τους κατοίκους της λόγω των διαστημικών επιχειρήσεων.
Αισθανόμουν λίγο διχασμένη προσωπικότητα γιατί το βίτσιο μου ήταν η θάλασσα, έκλεβα ιδέες από τα διαστημικά βιβλία γιά να τις εφαρμόσω στον βυθό και είχα ενθουσιαστεί όταν έμαθα ότι η βασική εκπαίδευση των αστροναυτών γινόταν υποβρυχίως.
Η εποχή της αθωότητας και των ονείρων που στον υπόλοιπο κόσμο έληξε τον χειμώνα του 73 με το κραχ του πετρελαίου και στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 74.
Ποιός θα το πίστευε τότε πως τον 21ο αιώνα το μεγαλύτερο μέρος του γήινου πληθυσμού θα είχε επιστρέψει στον σκοτεινό μεσαίωνα. -
Αυτο ποιος το θυμαται? Ποιος το εζησε?
Πέμπτη δημοτικού, ο πατέρας μου είχε μετάθεση στα Τρίκαλα και τα βλέπαμε στην τηλεόραση της λέσχης αξιωματικών που είχε διακόσμηση και τοιχογραφίες με τους αστροναύτες στην σελήνη.
Ο μεγάλος μου αδελφός είχε γεμίσει το σπίτι με μοντέλα της σεληνακάτου, διαστημικά βιβλία και φωτογραφίες και ένα τηλεσκόπιο.
Τα περισσότερα παιδιά ονειρευόμασταν ότι θα γίνουμε αστροναύτες και προσπαθούσαμε να φανταστούμε την Γή του 2000 γεμάτη διαστημόπλοια και αμύθητα πλούτη γιά όλους τους κατοίκους της λόγω των διαστημικών επιχειρήσεων.
Αισθανόμουν λίγο διχασμένη προσωπικότητα γιατί το βίτσιο μου ήταν η θάλασσα, έκλεβα ιδέες από τα διαστημικά βιβλία γιά να τις εφαρμόσω στον βυθό και είχα ενθουσιαστεί όταν έμαθα ότι η βασική εκπαίδευση των αστροναυτών γινόταν υποβρυχίως.
Η εποχή της αθωότητας και των ονείρων που στον υπόλοιπο κόσμο έληξε τον χειμώνα του 73 με το κραχ του πετρελαίου και στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 74.
Ποιός θα το πίστευε τότε πως τον 21ο αιώνα το μεγαλύτερο μέρος του γήινου πληθυσμού θα είχε επιστρέψει στον σκοτεινό μεσαίωνα.εζησες και εση την κρηση του δεσηματος
και εγω σαν ( τυχερος ) εδεσα το προτελευτεο γκαζαδικο του Αντρεαδη στην
Ελευσινα αρχες 75 με ταξιδια ευρωπη περσικο και στα τελη του ιδιου χρονου το τελευτεο του απο Αμερικη το ντανιασαμε μαζει με τα αλλα .
ετσει και το γυρισαμε στα φορτηγα και στα τσιμενταδικα . -
Αυτο ποιος το θυμαται? Ποιος το εζησε?
Τα έβλεπα ντανιασμένα και στον Μαλιακό, είχαν γίνει καλοί ψαρότοποι !! Είχα μέσον τον πατέρα μου και μπορούσα να μπαρκάρω σε χιώτικο σούπερ-τάνκερ αλλά απεχθανόμουν κάθε ιδέα ιεραρχίας και επέλεξα τις ανελκύσεις.
Διαβάζοντας λοιπόν μιά διαστημική εγκυκλοπαίδεια έμαθα ότι το 99% των εργασιών στο διάστημα μπορούν να γίνουν με τηλεκατεύθυνση.
Ηταν η εποχή του άγριου ανταγωνισμού μεταξύ αστροναυτών και μηχανικών ( μέχρι ξύλο είχε πέσει ) και σκέφτηκα ότι το ίδιο πράμα μπορεί να γίνει και στην θάλασσα. Να κάνεις ηλιοθεραπεία στην βάρκα παίζοντας με την ενσύρματη τηλεκατεύθυνση. Η καλύτερη δουλειά στον κόσμο