Αθηνόδωρος Κατσαβουνίδης

http://www.ellinismos.gr/content/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CF%83%CE%B1%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B9%CE%B4%CE%B7%CF%83-%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%83

Ο Αθηνόδωρος Κατσαβουνίδης γεννήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου του 1911 στην αρχαία πρωτεύουσα των Οδρυσσών Θρακών, Βιζύη. Το 1913, η οικογένειά του εκδιώκεται από την πατρογονική της εστία, λόγω του Α΄ Βαλκανικού πολέμου ανάμεσα στους Βούλγαρους και τους Οθωμανούς. Ξεριζωμένοι πρόσφυγες πια κατέφυγαν στη Θεσσαλονίκη, για να επιστρέψουν στη Βιζύη αμέσως μετά την απελευθέρωση. Η μοίρα της προσφυγιάς, όμως, ακολουθούσε τα βήματά τους. Το 1922, με τα τραγικά γεγονότα της Μικρασιατικής καταστροφής, εκδιώχθηκαν για άλλη μία φορά, όπως χιλιάδες άλλοι Έλληνες, και εγκαταστάθηκαν μόνιμα πλέον στη Θεσσαλονίκη.

Ολοκληρώνοντας τις σπουδές του στην Εμπορική Σχολή Θεσσαλονίκης, ο Αθηνόδωρος μετέβη στο Παρίσι, όπου σπούδασε Οικονομικά. Επιστρέφοντας στη Θεσσαλονίκη ίδρυσε ποτοποιία, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε και με τον αλευρόμυλο που διατηρούσε η οικογένεια στην περιοχή των Φερών.

Άνθρωπος φιλελεύθερων και προοδευτικών πολιτικών πεποιθήσεων συνελήφθη το 1936, κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Μεταξά, και εξορίστηκε στην Ακροναυπλία. Με τη γερμανική κατάκτηση μεταφέρεται από τους Ιταλούς στις φυλακές της Κέρκυρας, απ’ όπου δραπετεύει το 1943 και καταφεύγει στη Θεσσαλονίκη. Μεταβαίνοντας στη συνέχεια στον Έβρο, ανέπτυξε έντονη αντιστασιακή δράση, κατορθώνοντας να ενώσει τις δυνάμεις του συνόλου των κατοίκων και με επικεφαλής τους Δασκάλους της περιοχής να οργανώσει την Εθνική Αντίσταση. Είναι η μοναδική περιοχή της Ελλάδος που είχε μόνο μία αντιστασιακή οργάνωση. Το ψυχικό σθένος, η μόρφωση, η γενναιότητα, η τόλμη και η δικαιοσύνη του Αθηνόδωρου, ως αρχηγού της Εθνικής Αντίστασης στην περιοχή, ήταν τα στοιχεία εκείνα της προσωπικότητάς του που ένωσαν όλους τους κατοίκους και εμπλούτισαν τον αντιστασιακό τους αγώνα, με αποτέλεσμα ο Έβρος να γραφεί με χρυσά γράμματα στην ιστορία ως η πρώτη περιοχή σε ολόκληρη την Ευρώπη που αποτίναξε το ναζιστικό ζυγό και μάλιστα με έναν εκπληκτικό σε αποκοτιά και ηρωισμό τρόπο, που να αποτελεί επί ένα μήνα πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων του αγγλικού BBC της εποχής. Ειδικότερα:

Οι Ελληνο-Αμερικανοί αξιωματικοί της Υπηρεσίας Πληροφοριών, σύνδεσμοι με το συμμαχικό στρατηγείο του Καΐρου, πιεζόμενοι από τον Αθηνόδωρο, απαιτούσαν από το Αρχηγείο τον εξοπλισμό των ανταρτών με ρίψη όπλων από αεροπλάνο. Κάποτε γίνεται η ρίψη των όπλων στα βουνά, αλλά τη τρελή χαρά διαδέχεται απογοήτευση γιατί τα όπλα δεν είχαν «κινητό ουραίο».

Ύστερα από μέρες γίνεται δεύτερη ρίψη και ο ενθουσιασμός επανέρχεται. Ο λαϊκός ξεσηκωμός συνεπαίρνει και τους Αμερικανούς αξιωματικούς που ζητάνε από συναδέλφους τους στο Αρχηγείο να μεταφέρουν οι ίδιοι με καΐκι, μέσω θαλάσσης και ποταμού Έβρου, οπλισμό για τους αντάρτες…Το εγχείρημα επιτυγχάνει, παρ’ όλους τους κινδύνους.

Τα όπλα όμως δεν επαρκούν και μέσα στην αγωνία του ο Αθηνόδωρος, οργανώνει στις 27.8.1944, την ημέρα που είχαν «Παζάρι» (Λαϊκή αγορά) στις Φέρρες, και πήγαινε κόσμος από τα γύρω χωριά, την περικύκλωση του γερμανικού στρατοπέδου από τα γυναικόπαιδα και με αγγελιοφόρο ζητά από τους Γερμανούς την παράδοσή τους γιατί είναι κυκλωμένοι από δύναμη Συντάγματος…Οι Γερμανοί ξαφνιάζονται και ο διοικητής τους ζητά τον αρχηγό των ανταρτών για διαπραγματεύσεις.

Οι Φερριώτες φοβούμενοι παγίδα για τη ζωή του, τον αποτρέπουν, αλλά ο Αθηνόδωρος ήταν αποφασισμένος να τελειώσει και μπαίνει στο γερμανικό στρατόπεδο. Ο Διοικητής- Ταγματάρχης ξαφνιάζεται ακόμα περισσότερο. Περίμενε κάποιον αγριωπό γενειοφόρο πολέμαρχο και βρίσκεται μπροστά σ’ ένα ωραίο παλικάρι, ξυρισμένο, μορφωμένο, πολύγλωσσο που απαιτεί… άνευ όρων παράδοση από τον Πάνοπλο Γερμανό.

Όλοι οι κάτοικοι της πόλης είναι πια στα συρματοπλέγματα. Οι καμπάνες χτυπάνε δαιμονισμένα αυξάνοντας τον παροξυσμό του πλήθους, που είναι έτοιμο να ισοπεδώσει τα πάντα αν πάθαινε κάτι ο Αθηνόδωρος.

Με τα πολλά, ο Διοικητής παραδίδει τη μονάδα. Μόνος όρος να αφεθεί ο ίδιος και ο Υπασπιστής του να πάνε στο Σουφλί στην εκεί γερμανική διοίκηση. Συμφωνούνε. (για την ιστορία: όταν έφτασαν στο Σουφλί οι ΕΣ-ΕΣ τον εκτέλεσαν αμέσως..) Οποία απογοήτευση για τους 150 Γερμανούς όταν είδαν ότι παραδόθηκαν σε… άοπλους. Αλλά ήταν πια αργά. Οι Φέρρες είναι η πρώτη πόλη της Ελλάδος που απελευθερώνεται 27.8.1944.

Εξοπλίζονται αμέσως, με βαρύτατο γερμανικό οπλισμό, δύο τάγματα ΕΛΑΣ και με άφθονα πια μεταφορικά μέσα και τεθωρακισμένα, προωθούνται προς Σουφλί και Διδυμότειχο. Σκληρότατες μάχες ακολουθούν εκεί. Όλα τα φυλάκια ανατρέπονται. Βαρύτατες οι απώλειες. 200 Γερμανοί νεκροί, 285 αιχμάλωτοι, 190 αγνοούμενοι (οι περισσότεροι πνίγηκαν στον ποταμό Έβρο στην προσπάθειά τους να διαφύγουν στην Τουρκία). Τεράστιες ποσότητες όπλων, πολλά αυτοκίνητα, μοτοσικλέτες και τεθωρακισμένα, είναι τα λάφυρα. Στις 3 Σεπτεμβρίου 1944, όλος ο νομός είναι ελεύθερος και οι αιχμάλωτοι ανέλαβαν να ξαναχτίσουν τα σχολεία και τους σιδηροδρομικούς σταθμούς που είχαν κάψει. Συγκροτείται το 81ο Σύνταγμα (τεσσάρων ταγμάτων) με βαρύτατο γερμανικό εξοπλισμό, με γερμανικές στολές, κράνη, μπότες και μηχανοκίνητα τμήματα, με δασκάλους επικεφαλής των στρατιωτικών σχηματισμών (Τακτικός Στρατός πλέον) και αρχίζει αμέσως η πορεία για την απελευθέρωση της βουλγαροκρατούμενης Θράκης (από Αλεξανδρούπολη έως Δράμα) όπου ο πληθυσμός υπέφερε πολλές βαρβαρότητες από τα στρατεύματα κατοχής.

Ήδη, είχε προηγηθεί ο Αθηνόδωρος και με Βουλγάρους συνδέσμους κάνει ομιλίες στους ναύτες του βουλγάρικου στόλου που ναυλοχούσε στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, και στις γύρω στρατιωτικές μονάδες τους, που επαναστατούν και συλλαμβάνουν τους αξιωματικούς τους.

Οι δυνάμεις του 81ου Συντάγματος, προελαύνουσες, ανατρέπουν με μάχες όσες βουλγάρικες μονάδες παραμένουν πιστές στο φασιστικό καθεστώς, αναλαμβάνουν τη διοίκηση και περιφρουρούν την ασφάλεια των πολιτών από το πλιάτσικο των βουλγάρων που φεύγουν. Γίνονται δίκες στην Ξάνθη, Καβάλα, Δράμα των συλληφθέντων Βουλγάρων αξιωματικών που ενέχονται σε σφαγές πολιτών, καταδικάζονται και εκτελούνται. Η ελεύθερη πια Θράκη αυτοδιοικήθηκε για πολύμηνο χρονικό διάστημα (έπρεπε να λειτουργήσουν τα σχολεία, οι δημοτικές και δημόσιες υπηρεσίες, οι τράπεζες, το εμπόριο, να συγκεντρωθούν τα καπνά κλπ.) μέχρι να ελευθερωθεί η Ελλάδα, να υπάρξει η Ελληνική κυβέρνηση και να στείλει στελέχη να αναλάβουν την Αρχή.

Ο λαϊκός ξεσηκωμός των Εβριτών, η μοναδικότητα της εθνικής τους αντίστασης, η μαζικότητα με όλους τους Εβρίτες ενωμένους, το υψηλό πνευματικό επίπεδο, ο ηρωικός τρόπος που απελευθερώθηκαν μόνοι τους, άφησαν κατάπληκτους τους Ευρωπαίους που ακούγανε τα δελτία ειδήσεων του BBC και μάλιστα Ιταλοί κινηματογραφιστές θέλανε να κάνουν κινηματογραφική ταινία αυτό τον ξεσηκωμό. Αλλά η ανόητη εμφύλιας σύρραξη και η μετεμφυλιοπολεμική πολιτική κατάσταση δεν επέτρεψαν τέτοιο εγχείρημα εκείνη την εποχή.

Το Δεκέμβριο του 1944 μετέβη στη Σόφια ως πρόξενος της Ελλάδας στη Βουλγαρία, θέση την οποία διατήρησε καθ’ όλη τη διάρκεια της θητεία της κυβέρνησης της Εθνικής Ενότητας. Ο Αθηνόδωρος πέθανε το 1975 στη Ρουμανία, όπου βρισκόταν ως πολιτικός εξόριστος από το 1947.

Άξιος συμπαραστάτης και αρωγός του Αθηνόδωρου καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του υπήρξε η σύζυγός του Χρύσα Παπαοικονόμου, δασκάλα στο επάγγελμα, με την οποία γνωρίστηκαν και παντρεύτηκαν το 1944. Αξίζει να σημειωθεί πως το B.B.C. προέβη σε επίσημη αναγγελία του γάμου τους. Η αντιστασιακή και πολιτική δράση του συζύγου της ανάγκασε τη Χρύσα να αναλάβει εξ ολοκλήρου από το 1947 τη βαριά ευθύνη της ανατροφής των παιδιών τους, Αντίκλειας και Ελευθέριου. Το 1953 η Χρύσα εγκατέλειψε τη Θεσσαλονίκη και μετέβη με τα παιδιά της στο Σουφλί, προκειμένου να έχει τη συμπαράσταση των γονέων της.

«ΕΚΤΡΟΧΙΑΣΙΣ ΑΜΑΞΟΣΤΟΙΧΙΑΣ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 3. (του ανταποκριτού μας). – Λόγω αφαιρέσεως των συμμοριτών δύο σιδηροτροχιών μήκους τριών χιλιομέτρων από τον σταθμό Ποταμού παρα τήν Αλεξανδρούπολιν, η αμαξοστοιχία Θεσσαλονίκης-Αλεξανδρουπόλεως εξετροχιάσθη σήμερον. Ουδέν θύμα υπάρχει.» (ΕΜΠΡΟΣ 4-12-1946)

«ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 24 (ιδ. Τηλεγράφημα).- Αγγέλλεται εκ Κομοτινής ότι η συμμορία Υψηλάντη ενεδρεύουσα παρά το χωρίον Αύρα επετέθη εναντίον δύο στρατιωτικών βρετανικών αυτοκινήτων, τα οποία είχον αναχωρήσει εκ Καβάλλας και κατηυθύνοντο εις Αλεξανδρούπολιν και επί των οποίων επέβαινον εις Άγγλος αξιωματικός, πέντε στρατιώται της αγγλικής στρατιωτικής αστυνομίας ως και εις αδειούχος Οθωμανός στρατιώτης, τον οποίον είχον παραλάβει εκ Κομοτινής. Εκ των πρώτων πυροβολισμών εφονεύθη ο οδηγός του ενός εκ των αυτοκινήτων και ετραυματίσθη εις στρατιώτης, τον οποίον οι συμμορίται εξετέλεσαν αμέσως. Φεύγοντες οι συμμορίται επυρπόλησαν τα αυτοκίνητα, εντός των οποίων απηνθρακώθη το πτώμα του φονευθέντος οδηγού, παρέλαβον δε μεθ΄ εαυτών τον Άγγλον αξιωματικόν μετά των στρατιωτών.

Τα πτώματα των δύο φονευθέντων στρατιωτών μετεφέρθησαν αργότερον εις Αλεξανδρούπολιν όπου και ετάφησαν. Την κηδείαν παρηκολούθησαν αι αρχαί της πόλεως και πλήθη λαού. Μετά την νεκρώσιμον ακολουθίαν, ήτις εψάλη υπό ορθοδόξου ιερέως εξεφώνησεν επικήδειον ο βουλευτής κ. Χρυσοστόμου.

Αργά την νύκτα ανεκοινώθη ότι οι απαχθέντες υπό των συμμοριτών Άγγλοι στρατιωτικοί αφέθησαν ελεύθεροι. Ο Ανώτατος Διοικητής Θράκης κ. Τσίπας μετέβη εις το χωρίον Αριανά ίνα παραλάβη τους διασωθέντας.

ΑΓΓΛΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ

Εις το Δελτίον Ειδήσεων της Βρετανικής Πρεσβείας αναφέρονται υπό χθεσινήν ημερομηνίαν τα κάτωθι :

«Εν τζιπ και εν όχημα τριών τόννων της Βρεταννικής Στρατιωτικής Αποστολής εκτελούντα υπηρεσιακήν διαδρομίν υπέστησαν επίθεσιν, πιθανώς εκ μέρους συμμοριτών, παρά την θέσιν Αύρα, περί τα 20 χμ ΒΔ της Αλεξανδρουπόλεως και επί της δημοσίας οδού την 17.30 ώραν της 22ας Μαΐου 1947.

Μεταδίδεται ότι εντός των οχημάτων τα οποία επυρπολήθησαν ανευρέθησαν δύο απηνθρακωμένα πτώματα, των οποίων η ταυτότης δεν εξηκριβώθη. Χωρικοί ανέφερον ότι οι λοιποί Βρετανοί στρατιωτικοί απήχθησαν υπό συμμοριτών. Μεταξύ των απαχθέντων είναι εις Βρεττανός αξιωματικός και τρεις στρατιώται, οι οποίοι αναφέρεται ότι εθεάθησαν συνοδευόμενοι από συμμορίτας εις το Κροβίλι, δυτικώς της Αύρας, περί ώραν 22αν της ιδίας ημέρας.

Πληροφορίαι ληφθείσαι σήμερον αναφέρουν ότι οι απαχθέντες αφέθησαν ελεύθεροι και ότι ευρίσκονται εις σταθμόν Χωροφυλακής ενός χωρίου βορείως του χωρίου Σάππαι εις την ιδίαν περιοχήν. Μέχρι στιγμής δεν εγνώσθη όμως εάν όλοι οι απαχθέντες απηλευθερώθησαν. Οι απελευθερωθέντες ευρίσκοντο καθ΄οδόν προς την Κομοτινήν συνοδεία χωροφυλάκων και αναμένεται οτι θα αναχωρήσουν αεροπορικώς εις Θεσσαλονίκην την 25ην τρέχοντος». (ΕΜΠΡΟΣ 25-5-1947)

«ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ

Τηλεγράφημα εξ Αλεξανδρουπόλεως αναφέρει ότι σήμερον την 6ην πρωινή ώραν και εις τον συνήθην τόπον των εκτελέσεων εξετελέσθησαν οι καταδικασθέντες εις την εσχάτην των ποινών υπό του εκεί εκτάκτου Στρατοδικείου οι στρατολόγοι των συμμοριών Ιωάννης Καζαντζόγλου, Απόστολος Παρδαλάς, Γεώργιος Χουλιούδης και οι συμμορίται Νικόλαος Καζάκης και Ζαχαρίας Εμμανουηλίδης.» (ΕΜΠΡΟΣ 24-10-1946)

Οι αντάρτες αφού δεν μπορούν να αναμετρηθούν σε απευθείας μάχη με τις ισχυρές ένοπλες δυνάμεις προβαίνουν σε επιχειρήσεις δολιοφθοράς, όπως την καταστροφή σιδηροδρομικών γραμμών:

«ΘΕΣ)ΝΙΚΗ 11 (ιδ. τηλ.).- Υπό του εκτάκτου στρατοδικείου Αλεξανδρουπόλεως κατεδικάσθησαν οι στρατολόγοι του ΕΛΑΣ της περιοχής Έβρου Ιωάννης Χαβαρτζόγλου, Απόστολος Ποργάλης και Γεώργιος Πουλιούδης εις θάνατον. Οι Στέργιος Μαρμύσης και Κων. Kολτσίδης εις ισόβια δεσμά. Οι Χρήστος Κουτζέρης και Θεόδωρος Τσεπεκρής εις πρόσκαιρα δεσμά 20 ετών, ο Διαμαντής Μανταλίδης εις πρόσκαιρα δεσμά 15 ετών, οι Κ. Καλαϊτζιδης και Στέργιος Στρατίδης ή Πονηρός εις πρόσκαιρα δεσμά 12 ετών. Μερικοί άλλοι κατεδικάσθησαν εις μικρότερας ποινάς.» (ΕΜΠΡΟΣ 18-10-1946)

«ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΙΣ.- Διεσκορπίσθη υπό οργάνων της χωροφυλακής κατόπιν συγκρούσεως τριακονταμελής συμμορία αναρχοκομμουνιστών. Ο συμμορίτης Σιδερίδης, ο οποίος συνελήφθη, απεπειράθη να δραπετεύση και εφονεύθη.» (ΕΜΠΡΟΣ 22-10-1946)

Τηλεγράφημα εξ Αλεξανδρουπόλεως αναφέρει ότι σήμερον την 6ην πρωινή ώραν και εις τον συνήθην τόπον των εκτελέσεων εξετελέσθησαν οι καταδικασθέντες εις την εσχάτην των ποινών υπό του εκεί εκτάκτου Στρατοδικείου οι στρατολόγοι των συμμοριών Ιωάννης Καζαντζόγλου, Απόστολος Παρδαλάς, Γεώργιος Χουλιούδης και οι συμμορίται Νικόλαος Καζάκης και Ζαχαρίας Εμμανουηλίδης.» (ΕΜΠΡΟΣ 24-10-1946)

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 21 (του ανταποκριτού μας).- Τηλεγραφούν εξ Αλεξανδρουπόλεως, ότι χθες την νύκτα συμμορίται απεπειράθησαν ν΄ανατινάξουν μεγάλην γέφυραν του χωρίου Λουτρός πλησίον Αλεξανδρουπόλεως, μήκους 47 μέτρων. Γενόμενοι εγκαίρως αντιληπτοί υπό της φρουράς, κατεδιώχθησαν. » (ΕΜΠΡΟΣ 22-5-1947)

«Απόσπασμα 10 χωροφυλάκων μεταβαίνον επ΄αυτοκινήτου από Σουφλίου εις Αλεξανδρούπολιν, ενέπεσεν εις ενέδραν πολυμελούς συμμορίας παρά το χωρίον Προβατώνα. Κατά την επακολουθήσασαν μάχην εφονεύθησαν 4 χωροφύλακες και ετραυματίσθησαν σοβαρώς 5. Στρατιωτικά τμήματα ήλθον εις επαφήν με την συμμορίαν. Αγνοούνται τα αποτελέσματα της συναπτομένης μάχης.» (ΕΜΠΡΟΣ 31-5-1947)

«Αλλοι συμμορίται ανετίναξαν σιδηροτροχιάς εις το 35ον χιλιόμετρον της σιδηροδρομικής γραμμής Αλεξανδρουπόλεως-Σβιλεγκραδ.» (ΕΜΠΡΟΣ 24-6-1947)

«ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 21 (του ανταποκριτού μας).- Εικοσιπενταμελής συμμορία εισελθούσα εις το χωρίον Πόταμος, 6 χιλιόμετρα έξωθι της Αλεξανδρουπόλεως αφήρεσε τρόφιμα και ρουχισμόν από τους χωρικούς και εστρατολόγησε βιαίως οκτώ άτομα.

Επίσης, άλλη εκατονταμελής συμμορία ελεηλάτησε 3 καταστήματα και εστρατολόγησε τέσσερα άτομα εκ του χωρίου Απαλός της ιδίας περιφερείας. Ομοίως εστρατολόγησε δέκα εργάτας από τα λιγνιτωρυχεία Δρακοπούλου.

Άλλη συμμορία εις το χωρίον Δάμια, απέχοντος εν χιλιόμετρον από τους στρατώνας του Κέντρου Βασικής Εκπαιδεύσεως και αφού παρέλαβεν άρτους και σιγαρέττα, εστρατολόγησεν 21 χωρικούς.» (ΕΜΠΡΟΣ 22-8-1947)

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ, 15. (Ασσοσιεϊτεντ Πρες).- Ο εν Αθήναις ανταποκριτής του Πρακτορείου Ασσοσιεϊτεντ Πρες τηλεγραφεί, ότι οι κ. κ. Τηγκ και Τζάκσον, μέλη του Αμερικανικού Κογκρέσσου, οι οποίοι προ διημέρου ευρέθησαν υπό το πυρ των συμμοριτικών όλμων πλησίον του Τριεθνούς (Ελληνικών-Γιουγκοσλαυϊκών-Βουργαρικών συνόρων), ευρίσκονται ήδη εις μικρόν χωρίον απέχον 30 μίλλια βορείως της Αλεξανδρουπόλεως. Δύο γέφυραι ανετινάχθησαν υπό συμμοριτών αφού οι δυο πολιτικοί είχαν διέλθει. Εκπρόσωπος της Αμερικάνικης Πρεσβείας εδήλωσε σχετικώς, ότι δύο ελαφρά ελληνικά στρατιωτικά αεροπλάνα, τα οποία επεχείρησαν να παραλάβουν τους Βουλευτάς δεν ηδυνήθησαν να εύρουν κατάλληλον έδαφος προσγειώσεως και ηναγκάσθησαν ως εκ τούτου να επιστρέψουν εις την βάσιν των.» (ΕΜΠΡΟΣ 16-10-1947)

«Εν τω μεταξύ εγνώσθησαν και λεπτομέρειαι της δευτέρας περιπετείας των δύο βουλευτών εις την Θράκην όπου είχον απομονωθή εις το Σουφλί επί των τουρκικών συνόρων δύο ημέρας. Οι βουλευταί μετέβησαν πλησίον του Διδυμοτείχου δια να ιδούν μίαν αμαξοστοιχίαν η οποία είχεν ανατιναχθή υπό των συμμοριτών προ 24 ωρών.

Οκτώ μίλλια από της Αλεξανδρουπόλεως και ημίσειαν ώραν προ της διελεύσεως των, προπορευόμενον λεωφορείον προσέκρουσεν εις νάρκην και ανετινάχθη. Τρία άτομα, μεταξύ των οποίων και μία γυναίκα ηλικιωμένη ετραυματίσθησαν σοβαρώς. Μετά την διέλευσιν των εκείθεν ανετινάχθησαν και δύο οδικαί γέφυραι και ούτως απεκλείσθησαν επί διήμερον. Κατά την επιστροφήν των οι βουλευταί συνωδεύοντο υπό στρατιωτικής φάλαγγος μέχρις Αλεξανδρουπόλεως και μέσω Καβάλλας Θεσσαλονίκης επέστρεψαν εις Αθήνας δι΄Ελληνικού στρατιωτικού αεροπλάνου.» (ΕΜΠΡΟΣ 17-10-1947)

«ΘΕΣΣ/ΝΙΚΗ, 26. (του ανταποκριτού μας) - Διακοσιομελής συμμορία επετέθη την νύκτα του Σαββάτου δια βαρέων όπλων κατά του στρατιωτικού φυλακίου του χωρίου Αβαντος Αλεξανδρoυπόλεως. Οι συμμορίται εισχωρήσαντες εντός του χωρίου ελεηλάτησαν πολλάς οικίας και καταστήματα και εστρατολόγησαν 10 εθνικόφρονας. Ενισχύσεις εκιvήθησαv αμέσως καί κατεδίωξαν τους συμμορίτας οι οποίοι ετράπησαν εις φυγήν. 'Εκ της φρουράς τού φυλακίου εφονεύθη είς στρατιώτης.

Την ιδίαν νύκτα οι συμμορίται ανετίναξαν οδικήν γέφυραν ευρισκομένην εξωθι του χωρίου. Επίσης τετράτροχος άμαξα προσκρούσασα επί νάρκης ανετινάχθη φονευθέντος του επιβαίνοντος χωρικού και της συζύγου του.» (ΕΜΠΡΟΣ 27-1-1948)

«Στρατιωτικόν απόσπασμα συνεπλάκη εις Δωρικόν Αλεξανδρουπόλεως μετα 50μελούς συμμορίας, η οποία ανετίναξε παρα το 27ον χιλιόμετρον την σιδηροδρομικήν γέφυραν Αλεξανδρουπόλεως-Φερρών. Κατά την μάχην εφονεύθησαν δυο συμμορίται και ετραυματίσθη εις.» (ΕΜΠΡΟΣ 10-2-1948)

«ΕΦΟΝΕΥΘΗ Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΗΣ 7ης ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ ΘΡΑΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

• • • • – - - -

ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΝ ΤΟΥ ΠΡΟΣΕΚΡΟΥΣΕ ΕΙΣ ΝΑΡΚΗΝ

Η ΣΟΡΟΣ ΤΟΥ ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΑΙ ΕΙΣ ΑΘΗΝΑΣ

Επείγοντα τηλεγραφήματα εξ Αλεξανδρουπόλεως προς τας αρμοδίας στρατιωτικάς αρχάς ανήγγειλαν ότι εφονεύθη παρά τον Έβρον και έξωθι του χωρίου Φυλακτό, εκ προσκρούσεως του αυτοκινήτου επί νάρκης, ο διοικητής της VII μεραρχίας υποστράτηγος Ασημακόπουλος, νεοδιορισθείς αρχηγός του τομέως Στρυμόνος-Έβρου. Η είδησις επροξένησε βαθείαν και γενικήν θλίψιν εις τον στρατιωτικόν κόσμον.

Ο υπουργός των στρατιωτικών πληροφορηθείς το σκληρόν τούτο γεγονός συνεννοήθη μετά του επί των Ναυτικών συναδέλφου του κ. Σακελλαρίου δια την αποστολήν αμέσως εις Αλεξανδρούπολιν πολεμικού προς παραλαβήν της σορού του φονευθέντος υποστράτηγου Ασημακοπούλου και μεταφοράν αύτης εις Αθήνας. Η κηδεία του γενναίου στρατηγού θα γίνη από του ιερού ναού της Μητροπόλεως.» (ΕΜΠΡΟΣ 14-3-1948)

«Οι συμμορίται επετέθησαν κατά της Μάκρης, προαστείου της Αλεξανδρουπόλεως, απεκρουσθέντες μετά 3ωρον μάχην. Ετραυματίσθησαν 2 χωροφύλακες.» (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 6-4-1948)

«Πολυμελής συμμορία επετέθη χθες κατά του χωρίου Ανθείας, 12 χιλιόμετρα ανατολικώς της Αλεξανδρουπόλεως. Η υπερασπίζουσα το χωρίον δύναμις κατώρθωσε να καθηλώση τους συμμορίτας μέχρι της αφίξεως ενισχύσεων Εθνοφρουράς, εκδιωχθέντων τελικώς των συμμοριτών με σοβαράς απωλείας.» (ΕΜΠΡΟΣ 27-4-1948)

«Θεσ)νικη, 28 Απριλίου (του ανταποκριτού μας).- Την 11ην νυκτερινήν της Τρίτης η Αλεξανδρούπολις εβλήθη υπό των συμμοριτών διά δύο πυροβόλων. Ερρίφθησαν 200 βλήματα τα οποία εξερράγησαν εις τας παρυφάς της πόλεως άνευ ζημιών και θυμάτων. Συγχρόνως άλλαι συμμοριακαί δυνάμεις επετέθησαν κατά των ακροτάτων φυλακίων του Μαΐστρου Ανθείας.

Το εις τον λιμένα ναυλοχούν πολεμικόν «Ναύμαχος» δι΄ευστόχων βολών εσίγησε τα πυροβόλα των συμμοριτών την 12ην νυκτερινήν, οπότε δυνάμεις στρατού ετέθησαν εις καταδίωξιν των επιτεθέντων. Έξωθι του φυλακίου Μαΐστρου ευρέθησαν 4 πτώματα συμμοριτών μεταξύ των οποίων ήτο και του αρχισυμμορίτου Χρ. Τσερτσεσίδη.» (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, 29-4-1948)

Σε απάντηση των επιθέσεων των ανταρτών οι αρχές προβαίνουν με τη σειρά τους σε νέες εκτελέσεις:

«ΤΥΦΕΚΙΣΜΟΣ ΕΙΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΙΝ

Θεσ/νικη 15 (του ανταποκριτού μας). - Εξετελέσθη σήμερον εις Αλεξανδρούπολιν ο καταδικασθείς υπό του Εκτάκτου Στρατοδικείου εις θάνατον συμμορίτης Παναγ. Τιπισίδης.» (ΕΜΠΡΟΣ 16-5-1948)

«Σήμερον την μεσημβρίαν η αμαξοστοιχία Αλεξανδρουπόλεως - Ορεστιάδος ανετινάχθη προσκρούσασα επί νάρκης εγγύς του χωρίου Λυκόφη. Εκ της εκρήξεως ετραυματίσθη ο μηχανοδηγός και ο θερμαστής, υπέστησαν ζημίας δε η ατμομηχανή και 7 οχήματα. Ενεδρεύοντες συμμορίται επετέθησαν κατά της πληγείσης αμαξοστοιχίας αλλ’απεκρούσθησαν υπό του τμήματος ασφαλείας αυτής και τμημάτων άτινα έσπευσαν προς ενίσχυσιν. Οι συμμορίται ετράπησαν εις φυγήν μετά μεγάλων απωλειών εις ο εξ αυτών παρεδόθη.» (ΕΜΠΡΟΣ 17-6-1948)

«Του ανταποκριτού μας.- Από του μεσονυκτίου μέχρι της 2ας πρωινής σήμερoν πυροβόλον των συμμοριτών έρριψε 70 βλήματα εναντίον της Αλεξανδρουπόλεως. Ετραυματίσθησαν 4 πολίται κα 14 ζώα εφονεύθησαν, σημαντικός δε αριθμός οικιών, εκ των ευρισκoμένων εις το κέντρο της πόλεως, υπέστησαν πολλάς ζημίας.

Σχετικως με τον κανονιοβολισμόν της Αλεξανδρουπόλεως εγνώσθη έξ αρμοδίας πηγής ότι τα εύστοχα πυρά του ναυλοχούντος είς τον λιμένα της πόλεως πολεμικού «Μπλέσσας» εσίγησαν το πυροβόλον των συμμοριτών.» (ΕΜΠΡΟΣ 13-7-1948)

Ομάς συμμοριτών ενέπεσεν εις ενέδραν ημετέρου τμήματος παρά το χωρίον Κοίλα Αλεξανδρουπόλεως. Κατά την επακολουθήσασαν συμπλοκήν εφονεύθη ο αρχισυμμορίτης της Ι. Βασιλειάδης ή καπετάν Φουρτούνας, αρχηγός του συμμοριακού συγκροτήματος της περιφερείας Αλεξανδρουπόλεως. Καθ΄ομολογίαν δέ συλληφθέντος συμμορίτου, ετραυματίσθη ο αρχηγός των συμμοριακών συγκροτημάτων Έβρου Μεσσηνέζης, του οποίου και απεκόπη εις των ποδών.» (ΕΜΠΡΟΣ 28-8-1948)

Η ΠΗΓΗ των χρονικων!
http://alepakos.blogspot.gr/2011/08/blog-post.html