Φανερώνεται σιγά σιγά ο διπλός στόχος του καθεστώτος πίσω από την επικοινωνιακή καταιγίδα που εξαπολύθηκε εναντίον της Χρυσής Αυγής. Το πρώτο επίπεδο του στόχου και το σημαντικότερο για το καθεστώς είναι να πετάξουν άφθονες ποσότητες λάσπης εναντίον του Λαϊκού Συνδέσμου με σκοπό την εκλογική ανάκαμψη των κομμάτων καθεστώτος. Το δεύτερο επίπεδο του στόχου είναι η δημιουργία ενός παραπετάσματος καπνού στην ειδησεογραφία, ώστε να περάσουν οι πολιτικάντηδες ενέργειες που αλλιώς ουδέποτε θα τολμούσανε.

Ένα από τα ζητήματα, στα οποία είναι εξαιρετικά ευαίσθητος ο Ελληνισμός και δεν ανέχεται πολλές παρεκκλίσεις από την βούληση του είναι το Κυπριακό και γενικότερα τα Εθνικά Θέματα. Έτσι επιλέχθηκε η συγκεκριμένη χρονική «συγκυρία», προκειμένου να επιτελεσθεί άλλο ένα βήμα για το ξεπούλημα της Κύπρου, δηλαδή για την ευθυγράμμιση της πολιτικής του ελλαδικού υπουργείου εξωτερικών με την επίσημη τουρκική θέση για το κρίσιμο αυτό Εθνικό Θέμα.

Πήγε, λοιπόν, χθες στον ΟΗΕ ο Βενιζέλος και άρχισε να μιλά σε όλους για την Χρυσή Αυγή. Ένας από τους συνομιλητές του, που κάθισε και άκουσε το παραλήρημα του Βενιζέλου ήταν και ο Αχμέτ Νταβούτογλου. Όμως οι συζητήσεις μεταξύ των δύο υπουργών εξωτερικών δεν έμειναν εκεί. Αποφασίστηκε και ένα «νέο μομέντουμ στο Κυπριακό», όπως το περιέγραψε ο Βενιζέλος.

Αυτό το «νέο μομέντουμ», ουσιαστικά είναι η αναγνώριση του ψευδοκράτους ως κρατική οντότητα και η ένταξη του στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό. Όπως χαρακτηριστικά μεταφέρουν τα ρεπορτάζ, οι δηλώσεις του Βενιζέλου ήταν οι εξής: «επειδή η κυπριακή κυβέρνηση μας έχει ζητήσει να συναντηθούμε με τον Τουρκοκύπριο διαπραγματευτή, εμείς είμαστε έτοιμοι να συναντηθούμε, εφόσον φυσικά και η τουρκική κυβέρνηση δεχθεί να συνομιλήσει με τον Ελληνοκύπριο διαπραγματευτή. Αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό, είναι ένα νέο διαδικαστικό στοιχείο, που συμβάλλει στο να δημιουργηθεί αυτό το μομέντουμ στο Κυπριακό για το οποίο μιλήσαμε προηγουμένως».

Αρχικώς οφείλουμε να σταθούμε στο ότι οι συγκεκριμένες εξελίξεις έλαβαν χώρα κατόπιν προτροπής του Αναστασιάδη, γεγονός που αποδεικνύει ότι και στην Κύπρο υπάρχει μία αντεθνική δεξιά, όπως υπάρχει η Νέα Δημοκρατία στον ελλαδικό χώρο. Δεύτερον οφείλουμε να παρατηρήσουμε ότι η πρόταση που αποδέχτηκε με περίσσια χαρά ο Βενιζέλος συνιστά ουσιαστικά αναγνώριση του ψευδοκράτους και των «αξιωματούχων» του, αφού αυτό συνιστά η απευθείας και ισότιμη συνομιλία ανάμεσα στον υπουργό εξωτερικών ή διορισμένου υπηρεσιακού παράγοντα ενός θεωρητικά κυρίαρχου κράτους με εκπρόσωπο μίας οντότητας χωρίς νομική υπόσταση, ενός ψευδοκράτους.

Αντιλαμβανόμαστε συνεπώς ότι οι πολιτικάντηδες πέραν των ψηφοθηρικών τους σκοπών, έχουν και άλλα άνομα αίτια για να χαίρονται για την επίθεση εναντίον της Χρυσής Αυγής, αφού έτσι μπορούν να αρχίσουν συνομιλίες με τους δολοφόνους του Ισαάκ, του Σολωμού και άλλων χιλιάδων νεκρών αδερφών μας.