ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ;
αγαπητοι φιλοι ο καθενας εχει και καπιες ανησυχιες .
εγω εχω πολλες μια απο αυτεσ να γραφω εστω και μαμακιες γιαυτο θα τα αναρτησω σιγα σιγα και αν κατι ειναι επιβλαβες στην υγεια να το αφερεση ο διαχειριστης.
δεκτες οι κριτικες ουδεν προβλημα ..
ευχαριστω. φιλικα ΠΑΝΟΣ
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ;
ΜΙΑ ΠΛΗΓΩΜΕΝΗ ΜΑΝΑ
Δεκάδες χρόνια στο ζυγό και σήκωσα κεφάλι
πολέμους , φτώχια , κατοχή και όρθια είμαι πάλι .
Πέρασα δύσκολους καιρούς και τόση προδοσία
θυσίασα πολλά παιδιά για την ελευθερία .
Πέρασαν χρόνια κ’ άρχισε κάθε πληγή να κλίνει
και πίστευα πως θα χαθεί ο πόνος που είχε μείνει
Ελλάδα μου είπαν μη φοβού οι σύμμαχοι και φίλοι
θα βγάλουμε σύντομα εμείς την πίκρα απτά χείλη
Μου έδιναν ότι χρειαστώ και ότι τους ζητούσα
ας δώσω τότε και εγώ σ’ αυτούς ότι μπορούσα .
Έδωσα τον πολιτισμό και την δημοκρατία
έδωσα ιδέες , γνώσεις μου , παιδιά που αγαπούσα .
Ώμος αυτά δεν φτάνανε που έδινα στην πορεία
θέλουνε να μου πάρουνε κ’ όλη την ιστορία .
Κομμάτια απαυτήν πολλά πούλησαν τα παιδιά μου
κ’ όσο περνάει ο καιρός αδειάζουν την καρδιά μου
Αδειάζουνε τη μάνα τους και εγώ πονάω πάλι
πως θα μπορέσω απτή ντροπή να ορθώσω το κεφάλι ;
Δεν είστε εσείς παιδιά δεν είστε εσείς δικά μου
πάτε να μου πεθάνετε και τα μικρά παιδιά μου .
ένα πληγωμένο παιδί της …….
Φιλικά ΠΑΝΟΣ
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ;
ΜΙΑ ΠΛΗΓΩΜΕΝΗ ΜΑΝΑ
Δεκάδες χρόνια στο ζυγό και σήκωσα κεφάλι
πολέμους , φτώχια , κατοχή και όρθια είμαι πάλι .
Πέρασα δύσκολους καιρούς και τόση προδοσία
θυσίασα πολλά παιδιά για την ελευθερία .
Πέρασαν χρόνια κ’ άρχισε κάθε πληγή να κλίνει
και πίστευα πως θα χαθεί ο πόνος που είχε μείνει
Ελλάδα μου είπαν μη φοβού οι σύμμαχοι και φίλοι
θα βγάλουμε σύντομα εμείς την πίκρα απτά χείλη
Μου έδιναν ότι χρειαστώ και ότι τους ζητούσα
ας δώσω τότε και εγώ σ’ αυτούς ότι μπορούσα .
Έδωσα τον πολιτισμό και την δημοκρατία
έδωσα ιδέες , γνώσεις μου , παιδιά που αγαπούσα .
Ώμος αυτά δεν φτάνανε που έδινα στην πορεία
θέλουνε να μου πάρουνε κ’ όλη την ιστορία .
Κομμάτια απαυτήν πολλά πούλησαν τα παιδιά μου
κ’ όσο περνάει ο καιρός αδειάζουν την καρδιά μου
Αδειάζουνε τη μάνα τους και εγώ πονάω πάλι
πως θα μπορέσω απτή ντροπή να ορθώσω το κεφάλι ;
Δεν είστε εσείς παιδιά δεν είστε εσείς δικά μου
πάτε να μου πεθάνετε και τα μικρά παιδιά μου .
ένα πληγωμένο παιδί της …….
Φιλικά ΠΑΝΟΣ
ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑΡΑ ΠΟΥ ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΟΡΘΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ…..
