Προχθές επέστρεφα Ζητούνι με το τελευταίο τρένο από Αθήνα και συνταξίδευα με έναν νεαρό θαλασσινό. Εκεί που κουτσομπολεύαμε βαπόρια του πέταξα ότι ψάχνω για θησαυρούς γιατί σπανίως το κρατώ κρυφό.
Α, κι εσύ ? το ίδιο κι εγώ !! μού κάνει πονηρά και στην σχετική κουβέντα μιλάει για φόρουμ στο ίντερνετ !
Βρέ αρχιλαμόγιο, του λέω, είμαι ο Ντένις, ποιός είσαι εσύ ?? και φυσικά ούτε που καταλάβαμε πως πέρασαν 3 ώρες !! :027:
Κάποια στιγμή στο κουπέ ήλθε ένας γέροντας που ήξερα πως ήταν συμπατριώτης μου και έκατσε ήσυχα στην γωνιά του με μάτια κλειστά. Καθώς πλησιάζαμε Λειανοκλάδιον σηκώθηκε και χαμογελαστά μας είπε ότι λέμε ωραία παραμύθια !!
Κάτι του είπα γιά κρασί και τζάκι, ενώ ο νεαρός συνάδελφος με καλύτερα αντανακλαστικά και πιό γρήγορη σκέψη του έχωσε μιά ερώτηση γιά αυτά που έψαχνε ο καπετάν Γιώτης και γιά τις αποκρύψεις του Αρη.
Παραμύθια, απάντησε, ο Φλωράκης είχε μόνο ένα χωραφάκι ένα στρέμμα που είχε αγοράσει ο αδελφός του και ο Αρης ηταν ιδεολόγος, δεν είχε κρύψει τίποτα.
Ωχ πέσαμε σε ορκισμένο, σκεφθήκαμε και οι δύο, ενω συνέχιζε περιγράφοντας πώς κουβάλησε στην πλάτη σε δεματάκια 4.000 κομμάτια, από τον Ολυμπο στην Γκιώνα για να αγοραστούν τρόφιμα από τους αντάρτες.
Το τρένο σταμάτησε και αποχαιρετιστήκαμε και οι τρείς γελαστοί.
Την επομένη καθώς διηγόμουν την ιστορία στον Λόρενζ ξεκαρδισμένος στα γέλια μού είπε ότι ο συγκεκριμένος παππούλης κουβαλάει χοντρό πορτοφόλι !! Να ναι καλά ο άνθρωπος και να τα χαίρεται γιατί από το λίγο που είχαμε συνεχίσει την νυχτερινή κουβέντα στο λεωφορείο του ΟΣΕ, τον έκοψα πως ξέρει να τα απολαμβάνει και πως είναι άνθρωπος της διανόησης με χάι γνωριμίες στο Μεγάλο Μολυσμένο Χωριό. :027:
Υ.Γ : Αντμίν το συγκεκριμένο μέλος θα το χρειαστείς οπωσδήποτε κάποια στιγμή και επειδή δεν ξέρω αν κάνει κέφι να πω δημοσίως ποιός είναι σου στέλνω το όνομα του με Π.Μ