Κάτι από παλιά
να θυμούνται ή παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
subscription
ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Η μεγάλη σύναξη των χρυσοθήρων στην… Ελλάδα
Της Ιωαννας Φωτιαδη
12.02.2012 • 08:00

Αν ένας ταξιδιώτης σταματήσει για να ξαποστάσει σε καφενείο της Πίνδου και ρωτήσει τους ηλικιωμένους θαμώνες για λίρες, πιθανότατα θα ακούσει για τον θησαυρό στο σπίτι του Μπέη στην οροσειρά του Κόζιακα. Η πολυτάραχη ιστορία της χώρας μας φαίνεται ότι έχει κληροδοτήσει και ένα πλούσιο υπέδαφος, που κεντρίζει πολλούς να το «ερευνήσουν».

«Οπου και να σκάψεις στην Ελλάδα, μπορείς να βρεις έναν θησαυρό» λέει με πεποίθηση στην «Κ» ο 54χρονος κ. Πάρης Καμπάς, πολύπειρος ερασιτέχνης χρυσοθήρας.

Για ιστορίες και θρύλους από τον εμφύλιο και την Τουρκοκρατία, για τα μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας, αλλά και τα νομικά κωλύματα στην αναζήτηση πολύτιμων μετάλλων συζήτησαν σε συνάντηση «κεκλεισμένων των θυρών» στη Λάρισα δεκάδες χομπίστες χρυσοθήρες. Εν προκειμένω, ενώ η αγορά και πώληση ανιχνευτών μετάλλων είναι καθόλα νόμιμη, η χρήση τους απαγορεύεται. Ετσι, στη Λάρισα οι ερασιτέχνες χρυσοθήρες αποφάσισαν να συστήσουν σύλλογο, ενώ παράλληλα οργανώνουν μια πανελλήνια συνάντηση στην Αθήνα στα τέλη Μαρτίου.

Η χρυσοθηρία ήταν ανέκαθεν αγαπημένη ασχολία, αλλά σήμερα δεδομένων των οικονομικών συνθηκών, μιλάμε για έξαρση.

Ετησίως, τα τελευταία χρόνια, πωλούνται πάνω από 5.000 ανιχνευτές μετάλλων, οι τιμές των οποίων κυμαίνονται από 200 έως 7.000 ευρώ. Μάλιστα, σήμερα λόγω της αυξημένης ζήτησης, οι ανιχνευτές μετάλλων έχουν εξαντληθεί στην αγορά! Στην ιστοσελίδα www.psaxtiria.net είναι εγγεγραμμένα 1.800 μέλη, ο κ. Καμπάς διευκρινίζει όμως ότι ενεργά είναι περίπου εκατό. Στο psaxtiria.net και το coinsmania. gr διατίθενται χρήσιμες πληροφορίες για τη διαδικασία, τις τοποθεσίες και τα… χρυσά «σημάδια».

Περιοχές αναζήτησης είναι τα μεγάλα βουνά, Ολυμπος, Πίνδος, Κίσσαβος, η παραλία του Διστόμου, η Σαλαμίνα όπου θρυλείται ότι οι Γερμανοί κατά την αποχώρησή τους έκρυψαν λίρες, και δεκάδες άλλα. «Είναι όπως το puzzle, πρέπει να συνδυάζεις τις πληροφορίες από τους γέροντες με τις ενδείξεις των χαρτών» υποστηρίζει ο κ. Καμπάς. Καθώς όμως η γενιά του ’40 «φεύγει», μένουν μυστικοί κώδικες σε χάρτες που περιμένουν κάποιον ικανό να τους αποκωδικοποιήσει.

«Υπάρχουν πολλοί επιδέξιοι που κατασκευάζουν κάλπικους χάρτες και τους πωλούν για δεκάδες χιλιάδες ευρώ» προειδοποιεί τους άπειρους ο ίδιος. Ανάλογες «απάτες» γίνονται και στην αγορά μηχανημάτων. Ωστόσο, όσοι φιλοδοξούν να βρουν χρυσό, καλό είναι να αφουγκραστούν και τη φύση. Οσοι έθαβαν θησαυρούς, επέλεγαν χαρακτηριστικές τοποθεσίες: δίπλα σε βρύσες, κάτω από μεγάλα πλατάνια ή στον περίβολο κάποιας εκκλησίας. Μπορεί σε διάστημα πενήντα και εκατό ετών το τοπίο να έχει αλλάξει, αλλά αυτό δεν ξεγελάει ποτέ ένα… φίδι που έλκεται από τα μέταλλα σύμφωνα με τον μύθο…

Ο μεγαλύτερος «σύμμαχος», βέβαια, είναι η τύχη. «Δεν έχω ανακαλύψει ποτέ κάτι πολύτιμο, αλλά πιστεύω ότι ένας σοβαρός χρυσοθήρας έχει πάνω από 50% πιθανότητες να πετύχει» λέει ο κ. Καμπάς, που ασχολείται «κυρίως» με τους θησαυρούς της Οθωμανικής περιόδου και δηλώνει πολέμιος όσων επιδίδονται σε αρχαιοκαπηλία.

Το πάθος του για την αναζήτηση θησαυρών ξύπνησε από μια οικογενειακή ιστορία. «Στον νερόμυλο του παππού μου, σε ένα χωριό στο Κιλκίς, είχαν κρύψει τη λεία τους Βούλγαροι ληστές, που είχαν κάνει πλιάτσικο, καθώς όμως το «μυστικό» ήταν γνωστό σε όλους, το πρόλαβαν άλλοι».

Το σαράκι, όμως, είχε ήδη μπει μέσα του. «Κάθε Σαββατοκύριακο με έβρισκε για δύο δεκαετίες στα βουνά μαζί με φίλους» θυμάται. Ποια είναι η κινητήριος δύναμη; «Δεν είναι η φιλαργυρία, είναι η αγάπη για περιπέτεια, για τη φύση, για την καλή παρέα και την πλάκα». Μπορεί ο κ. Καμπάς να αντιμετωπίζει το χόμπι του… χαλαρά, αλλά αυτό δεν ισχύει για όλους.

Πολλές είναι οι περιπτώσεις χρυσοθήρων που ξόδεψαν περιουσίες ακολουθώντας κάποια αφερέγγυα πληροφορία. «Η μικρή μας πόλη είχε θορυβηθεί από συμπολίτη μας που γκρέμισε το σπίτι του πιστεύοντας ότι στα θεμέλια θα έβρισκε κάποιον θησαυρό», μας λέει κάτοικος Λάρισας, «τελικά όμως ήταν άνθρακες ο θησαυρός…».