Τις σκοπιμότητες των εγκλημάτων πολέμου που διαπράττονται στην Ουκρανία, σε βάρος των ρωσόφωνων, με ευθύνη αποκλειστικά της Ουάσιγκτον αποκαλύπτει ο πρώην υφυπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Ρέιγκαν Πωλ Γκράιγκ Ρόμπερτς και καλεί τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν να εισβάλει στην Ουκρανία, όπως έκανε στη Γεωργία και στην Κριμαία για να σώσει τους ρωσόφωνους και να υπερασπιστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Με ένα άρθρο-φωτιά κατά των ΗΠΑ, με στόχευση ειδικά στην Ουάσιγκτον όπου λαμβάνονται οι αποφάσεις για τα «εγκλήματα πολέμου που απλώνονται από την Αφρική και την Μέση Ανατολή στην Ουκρανία» (έτσι τιτλοφορείται ο άρθρο) ο Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς κάνει λόγο για μια στρατιωτική εκστρατεία του Κιέβου, κατ’ εντολή της Ουάσιγκτον, κατά των ρωσικών πληθυσμών της νοτιοανατολικής Ουκρανίας.
Αυτή η επιχείρηση έχει απροκάλυπτα χαρακτηριστικά εθνοκάθαρσης και καμένης γης και για το λόγο αυτό, όπως επισημαίνει ο Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς «θα έπρεπε η κυβέρνηση Ομπάμα να δικασθεί για εγκλήματα πολέμου, όπως άλλωστε και αυτές του Μπους και του Κλίντον.
Στόχος της Ουάσιγκτον, κατά τον Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς είναι με τις σφαγές των αμάχων οι οποίες θα ενταθούν, να προκαλέσει μία στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και να πείσει τους υποτακτικούς της Ευρώπης να προβούν σε κυρώσεις κατά της Μόσχας. Και ποιος είναι ο απώτερος στόχος; Να πληγούν οι εμπορικές συναλλαγές και η επιχειρηματική σύνδεση που αναπτύσσεται μεταξύ Ευρώπης και Ρωσίας.
Για την επίτευξη του στόχου αυτού, η Ουάσιγκτον δεν διστάζει να προβαίνει σε εγκλήματα πολέμου, τα οποία φέρουν σε δύσκολη θέση τη Μόσχα. «Όσο όμως ο Πρόεδρος Πούτιν ακολουθεί μία διαλλακτική στάση σε αυτή την εξόντωση των ρωσόφωνων θα γίνεται συνένοχος στα εγκλήματα πολέμου και θα εκτίθεται».
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς καλεί τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν να εισβάλει στην Ουκρανία, όπως έκανε στη Γεωργία, ή την Κριμαία, «για να υπερασπιστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Δύση».
Διαβάστε ολόκληρο το αποκαλυπτικό άρθρο του Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς και βγάλτε τα συμπεράσματα σας:
"Θα μπορούσε κανείς να σκεφθεί πως η αποστροφή της «διεθνούς κοινότητος» κατά της ακόλαστης σφαγής πολιτών σε οκτώ χώρες από την Ουάσιγκτον θα είχε επισύρει την έκδοση ενταλμάτων συλλήψεως από το Διεθνές Δικαστήριο Εγκλημάτων Πολέμου σε βάρος των προέδρων Κλίντον, Μπους και Ομπάμα και πολλών αξιωματούχων των καθεστώτων τους.
Αλλά το ομιλητικό τμήμα της «διεθνούς κοινότητας» -η Δύση- έχει πια εθισθεί στα εγκλήματα της Ουάσιγκτον κατά της ανθρωπότητας και δεν μπαίνει στον κόπο να διαμαρτυρηθεί. Πράγματι πολλές από αυτές τις κυβερνήσεις είναι συνένοχες στα εγκλήματα και θα μπορούσε κάλλιστα να εκδοθούν εντάλματα σύλληψης και γι’ αυτές.
Μόνη εξαίρεση είναι η Ρωσία. Το υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας εξέδωσε μια Λευκή Βίβλο των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των κανόνων Δικαίου στην Ουκρανία. Οι προπαγανδόπληκτοι Αμερικανοί πιστεύουν ότι όλες οι παραβιάσεις στην Ουκρανία διαπράχθηκαν από Ρώσους. Η Λευκή Βίβλος τεκμηριώνει προσεκτικά και σωστά τις παραβιάσεις που σημειώθηκαν στην Ουκρανία από τον Δεκέμβριο 2013 έως τα τέλη Μαρτίου 2014.
Η Λευκή Βίβλος είναι διαθέσιμη, αλλά δεν θα ακούσετε τίποτα από τα συστημικά ΜΜΕ και είναι απίθανο να έχει μεγάλη δημοσιότητα στην Ευρώπη. Τα γεγονότα βρίσκονται σε τέτοια σύγκρουση με τη θέση της Δύσης ώστε η Λευκή Βίβλος να είναι γι’ αυτήν πηγή πολύ μεγάλης αμηχανίας.
Η σφαγή Ουκρανών με διαταγές της Ουάσιγκτον από την κυβέρνηση ανδρεικέλων στο Κίεβο έχει σημαντικά επιδεινωθεί τους τελευταίους τρεις μήνες, δημιουργώντας περισσότερους από 100.000 πρόσφυγες που προστρέχουν στη Ρωσία για προστασία από βομβαρδισμούς από αεροπλάνα, πυροβολικό και τάνκς, εναντίον κατοικιών αμάχων.
Κάθε προσπάθεια της Ρωσίας να φέρει την Ουάσιγκτον, την Ε.Ε. και το Κίεβο σε διαπραγματεύσεις για μια ειρηνική λύση απέτυχε.
Η Ουάσιγκτον δεν ενδιαφέρεται για διευθέτηση. Αναστατωμένη από την εξάρτηση των υποτακτικών της στο ΝΑΤΟ από την ρωσική προμήθεια ενέργειας και τις αυξανόμενες οικονομικές σχέσεις Ρωσίας και Ευρώπης, η Ουάσιγκτον επιδίδεται, μέσω των εντολοδόχων της στο Κίεβο, στη σφαγή πολιτών του ανατολικού και νοτίου τμημάτων της σημερινής Ουκρανίας, που άλλοτε αποτελούσαν τμήμα της Ρωσίας.
Η Ουάσιγκτον διακήρυξε ότι αυτοί οι πολίτες είναι «τρομοκράτες» και προσπαθεί να αναγκάσει τη Ρωσία να επέμβει στρατιωτικά για να τους προστατέψει. Η προστατευτική επέμβαση της Ρωσίας θα καταγγελλόταν τότε από την Ουάσιγκτον ως «εισβολή» και «προσάρτηση». Η Ουάσιγκτον θα χρησιμοποιούσε αυτή την προπαγάνδα, που θα «παίζονταν» από τα δυτικά ΜΜΕ, για να πιέσει την Ευρώπη να υποστηρίξει τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Οι κυρώσεις θα πετύχαιναν να καταστρέψουν τις υπάρχουσες οικονομικές σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και Ευρώπης.
Η Ουάσιγκτον δεν σημείωσε επιτυχία με την επιβολή κυρώσεων, επειδή, παρά την προθυμία των συνεργατών της, όπως η Μέρκελ, τα επιχειρηματικά συμφέροντα στη Γερμανία, την Γαλλία και την Ιταλία είναι εναντίον των κυρώσεων. Η Ουάσιγκτον ελπίζει πως αναγκάζοντας την Ρωσία να επέμβει, θα μπορέσει να την δαιμονοποιήσει αρκετά και να φιμώσει τα ευρωπαϊκά επιχειρηματικά συμφέροντα με την προπαγάνδα.
Για να εξουδετερώσει το παιχνίδι της Ουάσιγκτον, ο Πούτιν ζήτησε από την ρωσική Βουλή να άρει την εξουσιοδότησή της αποστολής στρατευμάτων στην Ουκρανία. Σε αντίθεση με τους Αμερικανούς προέδρους Κλίντον, Μπους και Ομπάμα, ο Πούτιν δεν διεκδικεί το εξουσιαστικό δικαίωμα να χρησιμοποιεί στρατιωτικές δυνάμεις χωρίς την εξουσιοδότηση της νομοθετικής εξουσίας.
Η απάντηση της Ουάσιγκτον στην διαλλακτικότητα του Πούτιν είναι να αυξήσει την σφαγή των αμάχων πολιτών, ενώ παράλληλα να διαψεύδει ότι συμβαίνει τέτοια σφαγή. Η Ουάσιγκτον είναι αποφασισμένη να αρνείται την ύπαρξη της σφαγής για την οποία ευθύνεται, μολονότι όλοι γνωρίζουν ότι το Κίεβο δεν θα τολμούσε να τα βάλει με τη Μόσχα χωρίς την στήριξη της Ουάσιγκτον.
Ο Πούτιν υπολογίζει ότι τα ευρωπαϊκά οικονομικά συμφέροντα θα επιβληθούν στα σκυλάκια του καναπέ της Ουάσιγκτον (σ.σ. εννοεί τους Ευρωπαίους πολιτικούς). Αυτός είναι ένας φέρελπις και αισιόδοξος υπολογισμός, αλλά η Ουάσιγκτον δουλεύει ήδη για να υπονομεύσει την αντίσταση των ευρωπαϊκών επιχειρηματικών συμφερόντων. Χρησιμοποιώντας μαγειρευμένες κατηγορίες έκλεψε 9 δισεκατομμύρια δολάρια από την μεγαλύτερη τράπεζα της Γαλλίας επειδή είχε δοσοληψίες με χώρες που δεν εγκρίνει (την Κούβα και το Σουδάν).
Αυτό ήταν η προειδοποίηση της Ουάσιγκτον στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις να συμμορφωθούν με τις κυρώσεις της. Είπε μάλιστα στη Γαλλία ότι το πρόστιμο θα μπορούσε να μειωθεί ή και να ακυρωθεί αν η Γαλλία έσπαγε το συμβόλαιό της με τη Ρωσία για την τη προμήθεια των δυο ελικοπτεροφόρων Mistral. Ετοιμάζονται και άλλες τέτοιες ενέργειες κατά των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, με σκοπό να τις εκφοβίσουν ώστε να πάψουν να αντιτίθενται στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας.
Η αλαζονεία της Ουάσιγκτον ότι μπορεί να αποφασίζει με ποιόν μια γαλλική τράπεζα μπορεί να συναλλάσσεται είναι εκπληκτική. Περισσότερο εκπληκτικό όμως είναι ότι η Γαλλία και η τράπεζα αποδέχονται τέτοια αλαζονεία και καταπάτηση της γαλλικής κυριαρχίας. Η γαλλική αποδοχή της ηγεμονίας της Ουάσιγκτον δείχνει ότι ένας κίνδυνος του υπολογισμού του Πούτιν είναι πως ποντάρει στο ότι τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων θα υπερισχύσουν του στρατηγικού συμφέροντος της Ουάσιγκτον.
Ο άλλος κίνδυνος στους υπολογισμούς του Πούτιν είναι ότι υποχωρώντας και ανεχόμενος την σφαγή των αμάχων από την Ουάσιγκτον καθίσταται συνένοχος των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητος που η Ουάσιγκτον διαπράττει. Όσο περισσότερο συνεχίζεται η σφαγή τόσο περισσότερο συνένοχη γίνεται η ρωσική κυβέρνηση.
Επιπλέον η πάροδος του χρόνου επιτρέπει στο Κίεβο να ενισχύει τις δυνάμεις του και στο ΝΑΤΟ να εφοδιάζει αυτές τις δυνάμεις με φονικότερα όπλα. Μια ρωσική επέμβαση, πολύ προηγουμένως θα είχε μιαν εύκολη επιτυχία, γίνεται πιο απαιτητική και χρονοβόρα όσο αυξάνουν οι δυνάμεις του Κιέβου.
Η μαριονέτα της Ουάσιγκτον στο Κίεβο κατέστησε σαφές πως δεν πρόκειται να συμβιβασθεί με οποιαδήποτε συμφέροντα της Μόσχας ή με οποιαδήποτε αντίθεση των ουκρανικών επαρχιών στις ακραίες αντιρωσικές πολιτικές της κυβέρνησης ανθρωποειδών της Ουάσιγκτον, καθώς δεν παραδέχεται καμιάν ευθύνη για την κατάσταση, μέχρι πότε μπορεί ο Πούτιν να περιμένει την Μέρκελ ή τον Ολάντ να διαχωρίσουν τη θέση τους από της Ουάσιγκτον;
Η άλλη οδός για τον Πούτιν είναι να έρθει σε βοήθεια των Ουκρανών που υφίστανται την επίθεση. Ο Πούτιν θα μπορούσε να αποδεχθεί το αίτημα των επαναστατημένων επαρχιών να επανενωθούν με την Ρωσία, όπως έγινε με την Κριμαία, να διακηρύξει ότι το ανδρείκελο της Ουάσιγκτον, ο Ποροσένκο, είναι εγκληματίας πολέμου και να εκδώσει ένταλμα συλλήψεώς του και να στείλει τα ρωσικά στρατεύματα να αναμετρηθούν με τον στρατό του Κιέβου.
Εκτός της Δύσης αυτό θα καθιερώσει τον Πούτιν ως υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εντός της Δύσης θα ξεκαθαρίσει στους Ευρωπαίους υποτελείς της Ουάσιγκτον ότι οι συνέπειες της ευθυγράμμισής τους μαζί τους θα είναι να συρθούν σε ένα πόλεμο με τη Ρωσία και, πιθανότατα, επίσης με την Κίνα. Και οι Ευρωπαίοι δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν από αυτούς τους πολέμους.
Το συντομότερο ο Πούτιν πρέπει να αντιληφθεί πως η λογικότητά του δεν βρίσκει ανταπόκριση στην Ουάσιγκτον. Η Ουάσιγκτον εκμεταλλεύεται την διαλλακτικότητα του Πούτιν για να εκθέτει τη Ρωσία.
Ο Πούτιν έκανε ότι μπορούσε για να αποφύγει τη σύγκρουση. Τώρα επιβάλλεται να κάνει το σωστό, όπως έκανε στη Γεωργία και στην Κριμαία». (tanea)