Μια μαγική εικόνα με δύο τελείως διαφορετικές όψεις είναι η πλατεία Κουμουνδούρου: στη μία πλευρά υπάρχει μια μίνι παραγκούπολη με εξαθλιωμένους άστεγους και στην απέναντι ο ΣΥΡΙΖΑ που φιλοδοξεί να γίνει κυβέρνηση ώστε να λύσει τα προβλήματα που βλέπει, προς το παρόν με απάθεια, να κακοφορμίζουν κυριολεκτικά μπροστά στην πόρτα του.
Η αντίφαση δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο έντονη - και περισσότερο ταπεινωτική όχι μόνο για ένα «προοδευτικό» κόμμα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά για κάθε Ελληνα: άνθρωποι που έχουν υποβιβαστεί σε παράσιτα των βρόμικων πεζοδρομίων του κέντρου της Αθήνας, άστεγοι ξεγραμμένοι, ανέστιοι και πένητες. Και μόλις μερικά μέτρα μακριά τους, σχεδόν δίπλα τους, γίνονται ενδεχομένως συσκέψεις που τους αφορούν, στα κεντρικά γραφεία μπαινοβγαίνουν στελέχη της παράταξης, που είναι όμως υπερβολικά απασχολημένα με την πολιτική τους ατζέντα ώστε να ρίξουν έστω και ένα βλέμμα σ' αυτά τα ανθρώπινα, ζωντανά απορρίμματα. Η εικόνα ντροπής της Κουμουνδούρου μολονότι δεν αφορά μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ λόγω άμεσης γειτνίασης, αναπόφευκτα φέρνει σε δύσκολη θέση πρώτα απ' όλα τα μέλη του. Οι σχετικές επερωτήσεις τους στη Βουλή, η οξεία φρασεολογία για «ευθύνες του ψευδεπίγραφου κράτους πρόνοιας» ελάχιστη ανακούφιση προσφέρουν στους άστεγους που τρώνε βρόμικο και μουλιασμένο ψωμί στην είσοδο του ΣΥΡΙΖΑ.
Ζει με τις αναμνήσεις
Ο γηραιότερος «ένοικος» της πλατείας Κουμουνδούρου είναι ο κύριος Ανδρέας, ο οποίος στα 80 χρόνια του ζει με τις αναμνήσεις της πολυτάραχης ζωής του σε αυτοσχέδιο παράπηγμα. Μερικά χαρτόκουτα σκεπάζουν το λεβέντικο παράστημά του και αποτελούν όλο το βιος του, τυλιγμένο επιμελώς με νάιλον. Τον επισκεφθήκαμε την περασμένη Παρασκευή, όταν η δυνατή βροχή δοκίμαζε τις αντοχές του «σπιτιού» του με θέα τις αφίξεις και τις αποχωρήσεις από τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ. Η πλατεία είναι η γειτονιά του. «Εδώ μεγάλωσα. Παιδάκι ήμουν και έπαιζα στο μέρος αυτό. Εκεί απέναντι είναι τα δύο σπίτια που είχα», μας λέει δείχνοντας προς την Πειραιώς. «Ομως έκανα το λάθος και υπέγραψα ως εγγυητής, αρρώστησα και μου πήραν και τα δύο σπίτια». Σπούδασε οικονομικά και νομικά, γύρισε όλο τον κόσμο, ευτύχησε να αποκτήσει δύο γιους και κατέληξε να μετρά τις ώρες στις παγωμένες πλάκες της πλατείας.
Οι τελευταίοι τρεις μήνες αποδείχτηκαν οι πιο δύσκολοι στις οκτώ δεκαετίες που έχει διανύσει. Ανακάλυψε μέσα από τη δραματική τροπή που πήραν τα πράγματα για τον ίδιο ότι σ' αυτή τη χώρα δεν είναι εύκολο να βάλεις όχι ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι σου, αλλά ούτε δύο χαρτόνια! Οπως μας λέει, όταν επιχείρησε να στήσει το παράπηγμά του τον επισκέφθηκαν από τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ για να του κάνουν συστάσεις. «Προσπάθησαν να με διώξουν. "Να τα μαζέψεις και να φύγεις", μου είπαν στην αρχή. Τους είπα όμως ότι εγώ δεν πρόκειται να φύγω και δεν έφυγα».
Η κουβέντα μας εξελίσσεται στην «αυλή» του, όπου υπάρχουν σωροί από παπλώματα «φιλοξενουμένων» του. Μια τσάντα γεμάτη ψωμιά βρίσκεται στην «είσοδο» για όποιον επισκέπτη έχει ανάγκη. Ανθρωποι που γνωρίζουν από το παρελθόν τον κύριο Ανδρέα του προσφέρουν φαγητό και ένα ζεστό ρούχο μέρες που είναι. Δέχεται τη βοήθειά τους εφόσον έχουν τηρήσει απαρέγκλιτα τους όρους της μεταξύ τους συμφωνίας: η επίσκεψή τους να είναι τα μεσάνυχτα, μακριά από τα βλέμματα των περαστικών. Δεν θέλει να τον λυπούνται. Οι νύχτες του Δεκεμβρίου, όμως, είναι κρύες. Συντροφιά του, μια εικόνα του Χριστού που έχει πάντα μέσα από τα ρούχα του και η προσευχή. Δεν κρατά κακία σε κανέναν για την κατάστασή του παρά μόνο στον εαυτό του. Κοιτάζοντας στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ λέει αφοπλιστικά: «Δεν πειράζει που δεν ήρθε κανένας να μας προσφέρει έστω κάτι ζεστό. Ο κ. Τσίπρας αύριο μπορεί να είναι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, να είναι καλά ο άνθρωπος».
Χρόνια στον δρόμο
Ο κύριος Ανδρέας, όμως, έχει γείτονες που τον νοιάζονται. Ενας από αυτούς είναι ο 65χρονος κύριος Γιώργος. Τον συναντήσαμε στα σκαλιά της πολυκατοικίας, στο νούμερο 5 της οδού Κουμουνδούρου. Είχε μαζέψει άρον άρον το «κρεβάτι» του επειδή η βροχή μούσκεψε τις «ταλαιπωρημένες» κουβέρτες του. Εδώ και 7 μήνες μοιράζεται τον ίδιο χώρο μαζί με τον 80χρονο φίλο του και άλλα 8 άτομα. Στους δρόμους βρίσκεται τα τελευταία 13 χρόνια. «Μες στη βροχή, μέσα στο κρύο, μέσα στη λάσπη. Είναι μεγάλη ιστορία πώς έφτασα εδώ. Ημουν παντρεμένος στο παρελθόν και δούλευα». Τώρα κοιμάται συντροφιά με μια γυναίκα, την κυρία Γεωργία. «Ο ένας στη μια γωνιά, ο άλλος στην άλλη. Περιμένω έναν ξενώνα να μπω μέσα. Τα πόδια μου δεν με κρατάνε. Εχω καταρράκτη. Κάθε πρωί διπλώνουμε τα σκεπάσματά μας σε μια μαύρη σακούλα και τα καταχωνιάζουμε να μη μας τα κλέψουν». Αυτή είναι η καθημερινότητα του.
Πληγωμένος
Ο κύριος Γιώργος δείχνει πολύ πληγωμένος από τη συγκατοίκησή του με το κομματικό επιτελείο της Κουμουνδούρου. «Δεν ασχολούνται μαζί μας. Σε βλέπουν και σου λένε "σήκω φύγε από δω". Και "τι θέλετε εδώ πέρα, το έχετε κάνει όπως θέλετε"». Δεν θέλει όμως να εκθέσει τα πρόσωπα που του απευθύνθηκαν με αυτό τον τρόπο. «Οι άνθρωποι αυτοί έχουν τα κρεβάτια τους και κοιμούνται στη ζέστη και στα παπλώματά τους και δεν τους ενδιαφέρει για τους έξω που δεν έχουν μια κουβέρτα ούτε να κουκουλωθούν. Μπορεί να χρωστάς, μπορεί για τον α' ή β' λόγο να βρέθηκες στον δρόμο. Πάει να πει ότι επειδή έμεινες άστεγος πρέπει να σε κλοτσάμε να πας πιο κάτω;». Και συνεχίζει: «Εγώ δεν ζητάω κάτι. Ομως τόσον καιρό δεν μας έχουν δώσει κάτι. Τίποτα. Οχι τσάι ή καφέ, ούτε ένα τσιγάρο. Οχι μόνο σε μένα, αλλά σε κανέναν μας».
Κουρασμένα πρόσωπα
Από το παράπηγμα του κύριου Ανδρέα περνά και η κυρία Ρίτα να πει μια καλημέρα. Τρεμάμενη η φωνή της, σίγουρη όμως πως κάτω από τους σωρούς από τα χαρτόνια και τα νάιλον η ανθρώπινη ύπαρξη συνεχίζει τη μάχη της. Κρατά σφιχτά μια σμπαραλιασμένη καρό ομπρέλα - λες και φοβάται ότι θα χάσει το μοναδικό της περιουσιακό στοιχείο. Ασορτί με το βασανισμένο της κορμί και το αυλακωμένο της πρόσωπο.
Τρία χρόνια τώρα το πεζοδρόμιο απέναντι από τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ είναι το σπίτι της. Γνώριμη φιγούρα σε όσους εκκλησιάζονται στους Αγίους Αναργύρους. Δύο πακέτα χαρτομάντιλα στα ροζιασμένα χέρια της το διαβατήριο για να κερδίσει ελάχιστα ευρώ που θα της απαλύνουν τον πόνο. «Τις στεγνές μέρες κοιμάμαι δίπλα στον κύριο Ανδρέα. Μας έχει δώσει και μερικές κουβέρτες και βολευόμαστε», μας λέει. Οταν βρέχει κοιμάται κουλουριασμένη κάτω από ένα μπαλκόνι στο διπλανό στενό. Αλλάζει κουβέντα.
Ο σύντομος μονόλογός της έχει συναισθηματική φόρτιση: «Μπορείς να το πεις και παράπονο. Εναν καφέ δεν μας έδωσαν τόσα χρόνια που είμαστε απέναντί τους. Τίποτα απολύτως. Θα μου πεις, θα σε σώσει ένας καφές στην κατάσταση που με βλέπεις; Οχι. Τα φετινά Χριστούγεννα τα περάσαμε με ένα τσάι και ένα κρουασάν που μας έφεραν κάποια παιδιά. Εθελοντές».
Στον δρόμο μετά από 25 χρόνια δουλειάς
Οταν έκοψε η βροχή επισκέφτηκε το παράπηγμα και η κυρία Γεωργία, η παρέα του κύριου Γιώργου τις παγωμένες νύχτες της Κουμουνδούρου. Μια γυναίκα 52 ετών της οποίας η μορφή παραπέμπει σε ηληκιωμένη φιγούρα. Εχει πάντα στην αγκαλιά της την Καινή Διαθήκη, την οποία διαβάζει τις περισσότερες ώρες της ημέρας. Δούλεψε 25 χρόνια στην οικογενειακή καντίνα. Εχασε τα πάντα και βρέθηκε στον δρόμο. Ακούει το παράπονο
του συντρόφου της κουνώντας συγκαταβατικά το κεφάλι της.

καλημερα καλη χρονια.

καποτε ενας βασιλιας διαμηνησε οτι οπιος θελει να παρη τον θρονο,να παει στο παλατι.
εκει ειχε διαφορα εμποδια,πλουσια εδεσματα,ρουχα κοσμηματα,χρυσαφια,και αλλα διαφορα.
πηγαινοντας οι ανθρωποι στο παλατι,σταματουσαν σε διαφορα ποστα αλλος που του αρεσε το φαγητο τα ρουχα κτλ.
και μετα αποχωρουσαν περνοντας και κατι μαζη τους,το 99 % δεν μπορεσε να φτασει στο θρονο.
ενας μονο προσπερασε τα παντα και εφτασε στο θρονο,με αποτελεσμα ο βασιλιας να του δωσει την θεση του.

αυτος ο μαγκας φωναξε τους φρουρους και τους ειπε να πανε και να μαζεψουν αυτα που πηραν οι διαφοροι
ανθρωποι απο το παλατι,οπως και εγεινε.

το συμπερασμα εινε οτι οπιος και να βγει μονο για παρτη του θα τα θελει ολλα,εξαλου το εργο το εχουμε δει τα
τελευταια χρονια.

Καλό αλλά παραπλανητικό.
Θυμίζει τη λογική του ο αστυνόμος είναι όργανο ,το μπουζούκι είναι όργανο άρα ο αστυνόμος είναι μπουζούκι.
Τρείς άστεγοι κρίνουν την προοπτική ενός κόματος.
Δεν υποστηρίζω τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τα έχω με την πιο διεφθαρμένη τάξη της Ελλάδας .τους δημοσιογράφους, μπλε,πρασινους κίτρινους κόκκινους ,έντυπους,ραδιοφωνικούς, τηλεοπτικούς ….
Με κάτι τέτοιες λογικές μας έφεραν τον Ακη και τώρα μας λένε οτι θα πεθάνουμε απο την αιθαλομίχλη .

Εαν και λιγο αργα και περα απο τα ορια της νυφαλιοτητας εχω να πω μονο ενα.
"Να κανεις την συνειδηση πραξει,οσο προσπαθεις να αφυπνισης μια συνειδηση αυτη τοσο πιο πολυ κοιμαται."

@niki:

Καλό αλλά παραπλανητικό.
Θυμίζει τη λογική του ο αστυνόμος είναι όργανο ,το μπουζούκι είναι όργανο άρα ο αστυνόμος είναι μπουζούκι.
Τρείς άστεγοι κρίνουν την προοπτική ενός κόματος.
Δεν υποστηρίζω τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τα έχω με την πιο διεφθαρμένη τάξη της Ελλάδας .τους δημοσιογράφους, μπλε,πρασινους κίτρινους κόκκινους ,έντυπους,ραδιοφωνικούς, τηλεοπτικούς ….
Με κάτι τέτοιες λογικές μας έφεραν τον Ακη και τώρα μας λένε οτι θα πεθάνουμε απο την αιθαλομίχλη .

παραπλανητικο δεν νομιζω,η αληθεια με σαλτσα και παπιγιον ισως,το κοινωνικο εργο ολων των κομματων ειναι γυρω απο μια καρεκλα μονο και για τους φακους της οθονης
εργατοπατερες που δεν δεχονται 100 ευρωπερικοπη,μαλλον δεν γνωριζουν και τι γινετε εξω και περαν τις τσεπης τους
αν δεν πεση μαυρο στης εκλογες που ερχονται τοτε μας αξιζουν ολα αυτα που συμβαινουν

ΧΙΧΙΧΙΧΙΧΙ

ακουουουουου …...... Αλικη . χαχαχα

Ανθρώπους που δεν βαφτίζουν τα παιδιά τους και που ενδιαφέρονται μόνο εάν έχουν δικαίωμα να παντρεύονται οι πούστηδες,εγώ δεν τους εμπιστεύομαι.

ας ντυνοταν μωαμεθ στο ισλαμ η γη θα ταν λιγη για να κριφτει

@gogos:

Ανθρώπους που δεν βαφτίζουν τα παιδιά τους και που ενδιαφέρονται μόνο εάν έχουν δικαίωμα να παντρεύονται οι πούστηδες,εγώ δεν τους εμπιστεύομαι.

Και πολύ καλά κάνεις και δεν τους εμπιστεύεσαι !!!!!!!!

υπαρχη ενα βιντεακι που ειναι μαρτυρας της αληθειας απεναντι απο τα κεντρικα του συριζα
πολλοι θα ξυνισθουνε με αυτο,αλλα τι να κανουμε ειναι η αληθεια
https://www.youtube.com/watch?v=c__0_k48VqQ

@gogos:

Μια μαγική εικόνα με δύο τελείως διαφορετικές όψεις είναι η πλατεία Κουμουνδούρου: στη μία πλευρά υπάρχει μια μίνι παραγκούπολη με εξαθλιωμένους άστεγους και στην απέναντι ο ΣΥΡΙΖΑ που φιλοδοξεί να γίνει κυβέρνηση ώστε να λύσει τα προβλήματα που βλέπει, προς το παρόν με απάθεια, να κακοφορμίζουν κυριολεκτικά μπροστά στην πόρτα του.
Η αντίφαση δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο έντονη - και περισσότερο ταπεινωτική όχι μόνο για ένα «προοδευτικό» κόμμα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά για κάθε Ελληνα: άνθρωποι που έχουν υποβιβαστεί σε παράσιτα των βρόμικων πεζοδρομίων του κέντρου της Αθήνας, άστεγοι ξεγραμμένοι, ανέστιοι και πένητες. Και μόλις μερικά μέτρα μακριά τους, σχεδόν δίπλα τους, γίνονται ενδεχομένως συσκέψεις που τους αφορούν, στα κεντρικά γραφεία μπαινοβγαίνουν στελέχη της παράταξης, που είναι όμως υπερβολικά απασχολημένα με την πολιτική τους ατζέντα ώστε να ρίξουν έστω και ένα βλέμμα σ' αυτά τα ανθρώπινα, ζωντανά απορρίμματα. Η εικόνα ντροπής της Κουμουνδούρου μολονότι δεν αφορά μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ λόγω άμεσης γειτνίασης, αναπόφευκτα φέρνει σε δύσκολη θέση πρώτα απ' όλα τα μέλη του. Οι σχετικές επερωτήσεις τους στη Βουλή, η οξεία φρασεολογία για «ευθύνες του ψευδεπίγραφου κράτους πρόνοιας» ελάχιστη ανακούφιση προσφέρουν στους άστεγους που τρώνε βρόμικο και μουλιασμένο ψωμί στην είσοδο του ΣΥΡΙΖΑ.
Ζει με τις αναμνήσεις
Ο γηραιότερος «ένοικος» της πλατείας Κουμουνδούρου είναι ο κύριος Ανδρέας, ο οποίος στα 80 χρόνια του ζει με τις αναμνήσεις της πολυτάραχης ζωής του σε αυτοσχέδιο παράπηγμα. Μερικά χαρτόκουτα σκεπάζουν το λεβέντικο παράστημά του και αποτελούν όλο το βιος του, τυλιγμένο επιμελώς με νάιλον. Τον επισκεφθήκαμε την περασμένη Παρασκευή, όταν η δυνατή βροχή δοκίμαζε τις αντοχές του «σπιτιού» του με θέα τις αφίξεις και τις αποχωρήσεις από τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ. Η πλατεία είναι η γειτονιά του. «Εδώ μεγάλωσα. Παιδάκι ήμουν και έπαιζα στο μέρος αυτό. Εκεί απέναντι είναι τα δύο σπίτια που είχα», μας λέει δείχνοντας προς την Πειραιώς. «Ομως έκανα το λάθος και υπέγραψα ως εγγυητής, αρρώστησα και μου πήραν και τα δύο σπίτια». Σπούδασε οικονομικά και νομικά, γύρισε όλο τον κόσμο, ευτύχησε να αποκτήσει δύο γιους και κατέληξε να μετρά τις ώρες στις παγωμένες πλάκες της πλατείας.
Οι τελευταίοι τρεις μήνες αποδείχτηκαν οι πιο δύσκολοι στις οκτώ δεκαετίες που έχει διανύσει. Ανακάλυψε μέσα από τη δραματική τροπή που πήραν τα πράγματα για τον ίδιο ότι σ' αυτή τη χώρα δεν είναι εύκολο να βάλεις όχι ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι σου, αλλά ούτε δύο χαρτόνια! Οπως μας λέει, όταν επιχείρησε να στήσει το παράπηγμά του τον επισκέφθηκαν από τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ για να του κάνουν συστάσεις. «Προσπάθησαν να με διώξουν. "Να τα μαζέψεις και να φύγεις", μου είπαν στην αρχή. Τους είπα όμως ότι εγώ δεν πρόκειται να φύγω και δεν έφυγα».
Η κουβέντα μας εξελίσσεται στην «αυλή» του, όπου υπάρχουν σωροί από παπλώματα «φιλοξενουμένων» του. Μια τσάντα γεμάτη ψωμιά βρίσκεται στην «είσοδο» για όποιον επισκέπτη έχει ανάγκη. Ανθρωποι που γνωρίζουν από το παρελθόν τον κύριο Ανδρέα του προσφέρουν φαγητό και ένα ζεστό ρούχο μέρες που είναι. Δέχεται τη βοήθειά τους εφόσον έχουν τηρήσει απαρέγκλιτα τους όρους της μεταξύ τους συμφωνίας: η επίσκεψή τους να είναι τα μεσάνυχτα, μακριά από τα βλέμματα των περαστικών. Δεν θέλει να τον λυπούνται. Οι νύχτες του Δεκεμβρίου, όμως, είναι κρύες. Συντροφιά του, μια εικόνα του Χριστού που έχει πάντα μέσα από τα ρούχα του και η προσευχή. Δεν κρατά κακία σε κανέναν για την κατάστασή του παρά μόνο στον εαυτό του. Κοιτάζοντας στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ λέει αφοπλιστικά: «Δεν πειράζει που δεν ήρθε κανένας να μας προσφέρει έστω κάτι ζεστό. Ο κ. Τσίπρας αύριο μπορεί να είναι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, να είναι καλά ο άνθρωπος».
Χρόνια στον δρόμο
Ο κύριος Ανδρέας, όμως, έχει γείτονες που τον νοιάζονται. Ενας από αυτούς είναι ο 65χρονος κύριος Γιώργος. Τον συναντήσαμε στα σκαλιά της πολυκατοικίας, στο νούμερο 5 της οδού Κουμουνδούρου. Είχε μαζέψει άρον άρον το «κρεβάτι» του επειδή η βροχή μούσκεψε τις «ταλαιπωρημένες» κουβέρτες του. Εδώ και 7 μήνες μοιράζεται τον ίδιο χώρο μαζί με τον 80χρονο φίλο του και άλλα 8 άτομα. Στους δρόμους βρίσκεται τα τελευταία 13 χρόνια. «Μες στη βροχή, μέσα στο κρύο, μέσα στη λάσπη. Είναι μεγάλη ιστορία πώς έφτασα εδώ. Ημουν παντρεμένος στο παρελθόν και δούλευα». Τώρα κοιμάται συντροφιά με μια γυναίκα, την κυρία Γεωργία. «Ο ένας στη μια γωνιά, ο άλλος στην άλλη. Περιμένω έναν ξενώνα να μπω μέσα. Τα πόδια μου δεν με κρατάνε. Εχω καταρράκτη. Κάθε πρωί διπλώνουμε τα σκεπάσματά μας σε μια μαύρη σακούλα και τα καταχωνιάζουμε να μη μας τα κλέψουν». Αυτή είναι η καθημερινότητα του.
Πληγωμένος
Ο κύριος Γιώργος δείχνει πολύ πληγωμένος από τη συγκατοίκησή του με το κομματικό επιτελείο της Κουμουνδούρου. «Δεν ασχολούνται μαζί μας. Σε βλέπουν και σου λένε "σήκω φύγε από δω". Και "τι θέλετε εδώ πέρα, το έχετε κάνει όπως θέλετε"». Δεν θέλει όμως να εκθέσει τα πρόσωπα που του απευθύνθηκαν με αυτό τον τρόπο. «Οι άνθρωποι αυτοί έχουν τα κρεβάτια τους και κοιμούνται στη ζέστη και στα παπλώματά τους και δεν τους ενδιαφέρει για τους έξω που δεν έχουν μια κουβέρτα ούτε να κουκουλωθούν. Μπορεί να χρωστάς, μπορεί για τον α' ή β' λόγο να βρέθηκες στον δρόμο. Πάει να πει ότι επειδή έμεινες άστεγος πρέπει να σε κλοτσάμε να πας πιο κάτω;». Και συνεχίζει: «Εγώ δεν ζητάω κάτι. Ομως τόσον καιρό δεν μας έχουν δώσει κάτι. Τίποτα. Οχι τσάι ή καφέ, ούτε ένα τσιγάρο. Οχι μόνο σε μένα, αλλά σε κανέναν μας».
Κουρασμένα πρόσωπα
Από το παράπηγμα του κύριου Ανδρέα περνά και η κυρία Ρίτα να πει μια καλημέρα. Τρεμάμενη η φωνή της, σίγουρη όμως πως κάτω από τους σωρούς από τα χαρτόνια και τα νάιλον η ανθρώπινη ύπαρξη συνεχίζει τη μάχη της. Κρατά σφιχτά μια σμπαραλιασμένη καρό ομπρέλα - λες και φοβάται ότι θα χάσει το μοναδικό της περιουσιακό στοιχείο. Ασορτί με το βασανισμένο της κορμί και το αυλακωμένο της πρόσωπο.
Τρία χρόνια τώρα το πεζοδρόμιο απέναντι από τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ είναι το σπίτι της. Γνώριμη φιγούρα σε όσους εκκλησιάζονται στους Αγίους Αναργύρους. Δύο πακέτα χαρτομάντιλα στα ροζιασμένα χέρια της το διαβατήριο για να κερδίσει ελάχιστα ευρώ που θα της απαλύνουν τον πόνο. «Τις στεγνές μέρες κοιμάμαι δίπλα στον κύριο Ανδρέα. Μας έχει δώσει και μερικές κουβέρτες και βολευόμαστε», μας λέει. Οταν βρέχει κοιμάται κουλουριασμένη κάτω από ένα μπαλκόνι στο διπλανό στενό. Αλλάζει κουβέντα.
Ο σύντομος μονόλογός της έχει συναισθηματική φόρτιση: «Μπορείς να το πεις και παράπονο. Εναν καφέ δεν μας έδωσαν τόσα χρόνια που είμαστε απέναντί τους. Τίποτα απολύτως. Θα μου πεις, θα σε σώσει ένας καφές στην κατάσταση που με βλέπεις; Οχι. Τα φετινά Χριστούγεννα τα περάσαμε με ένα τσάι και ένα κρουασάν που μας έφεραν κάποια παιδιά. Εθελοντές».
Στον δρόμο μετά από 25 χρόνια δουλειάς
Οταν έκοψε η βροχή επισκέφτηκε το παράπηγμα και η κυρία Γεωργία, η παρέα του κύριου Γιώργου τις παγωμένες νύχτες της Κουμουνδούρου. Μια γυναίκα 52 ετών της οποίας η μορφή παραπέμπει σε ηληκιωμένη φιγούρα. Εχει πάντα στην αγκαλιά της την Καινή Διαθήκη, την οποία διαβάζει τις περισσότερες ώρες της ημέρας. Δούλεψε 25 χρόνια στην οικογενειακή καντίνα. Εχασε τα πάντα και βρέθηκε στον δρόμο. Ακούει το παράπονο
του συντρόφου της κουνώντας συγκαταβατικά το κεφάλι της.

Όσοι πιστεύουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κάτι νέο,και όχι το ΠΑΣΟΚ με νέα μορφή,ας πάνε να τους ψηφίσουν .

Τα άλλα τα λαμόγια του ΚΚΕ είδε ποτέ κανείς να δώσουν ένα πιάτο φαγητό σε έναν απολυμένο εργάτη ;;;;;;;;;;;;;;;;;

Για αυτούς παρουσιάζουν ενδιαφέρον μόνο αυτοί που πληρώνουν συνδρομή στο κόμμα.

Αυτός είναι μύθος της αριστεράς που ΔΗΘΕΝ κόπτεται για τη φτώχεια και τους εξαθλιωμένους εργαζόμενους .

Καθίστε στον καναπέ,δείτε χαζοτηλεόραση και καλά ροχαλητά .

Όσα και να λέμε εδώ μέσα λίγα είναι.Αυτός που δεν θέλει να ξυπνήσει δεν ξυπνάει ποτέ.Αυτό που με κάνει να ελπίζω είναι ότι ακόμη κι αυτοί που ευνοήθηκαν,πελατειακά εννοώ,άρχισαν να καταλαβαίνουν ότι το αντίτιμο που πλήρωσαν και πληρώνουν κοστίζει πολύ περισσότερο από αυτό που τελικά πήραν.

@gogos:

Όσα και να λέμε εδώ μέσα λίγα είναι.Αυτός που δεν θέλει να ξυπνήσει δεν ξυπνάει ποτέ.Αυτό που με κάνει να ελπίζω είναι ότι ακόμη κι αυτοί που ευνοήθηκαν,πελατειακά εννοώ,άρχισαν να καταλαβαίνουν ότι το αντίτιμο που πλήρωσαν και πληρώνουν κοστίζει πολύ περισσότερο από αυτό που τελικά πήραν.

Μακάρι να είναι έτσι όπως τα λες φίλε αλά λίγο χλωμό το βλέπω .

Τους ακούς να ουρλιάζουν μέχρι την τελευταία εβδομάδα πριν από τις εκλογές και μετά να προσπαθούν να σε πείσουν την αναγκαιότητα,λόγο της κρίσιμης κατάστασης να ψηφίσεις ΝΔ (οι μεν δεξιοΦΑΣΙΣΤΕΣ) ή ΠΑΣΟΚ (οι δε λεγόμενοι σοσιαΛΗΣΤΕΣ -κενρόοι)

Δημόσιοι υπάλληλοι :
Τους ξαναψηφίζουν διότι γνωρίζουν ότι δεν αξίζουν πράγματι την θέση που κατέχουν και ούτε την πήραν αξιοκρατικά. Δεν εργάζονται για αυτό που πληρώνονται και βολεύονται με την όποια μείωση του μισθού τους και υπάρχει το μαξιλάρι ότι μέχρι σήμερα δεν έχει απολυθεί ούτε ένας δημόσιος υπάλληλος.

Συνταξιούχοι (δημόσιοι υπάλληλοι και ΟΓΑ):
Φοβούνται μην υπάρξει στάση πληρωμών και τους ξαναψηφίζουν διότι ΜΟΝΟ αυτοί γνωρίζουν να κυβερνούν και μπορούν να εξασφαλίσουν τον οποιοδήποτε δανεισμό της χώρας και έτσι θα πάρουν σίγουρα την σύνταξή τους (έστω και μειωμένη).

Θα μπορούσα να γράφω τεράστιο κατεβατό στο συγκεκριμένο θέμα και θα ήταν κουραστικό.

Αν κάνεις μια πρόσθεση : δημόσιοι υπάλληλοι + οικογένειά τους + συνταξιούχοι δημ.υπάλ + συνταξιούχοι ΟΓΑ = ;;;;;;;;;;

Μήπως είναι η πλειοψηφία ;;;;;;;;;;;;;;;;;;; (εννοείται αυτών που πάνε στην κάλπη και ψηφίζουν και όχι όλων των Ελλήνων)

Και εμείς οι υπόλοιποι παίρνουμε,ως συνήθως,τον π….......ο

Αειιιιιιιιι σιχτίρ συγχύστηκα πάλι

Για να δούμε μέχρι πότε θα πληρώνουν μισθούς και συντάξεις.Θα έρθει η ώρα που δεν θα έχουν φράγκο.Οι τοκογλύφοι δανειστές δεν αρκούνται στο να αρμέγουν την αγελάδα,πήραν απόφαση να την γδάρουν.

@wolf:

Μακάρι να είναι έτσι όπως τα λες φίλε αλά λίγο χλωμό το βλέπω .

Τους ακούς να ουρλιάζουν μέχρι την τελευταία εβδομάδα πριν από τις εκλογές και μετά να προσπαθούν να σε πείσουν την αναγκαιότητα,λόγο της κρίσιμης κατάστασης να ψηφίσεις ΝΔ (οι μεν δεξιοΦΑΣΙΣΤΕΣ) ή ΠΑΣΟΚ (οι δε λεγόμενοι σοσιαΛΗΣΤΕΣ -κενρόοι)

Δημόσιοι υπάλληλοι :
Τους ξαναψηφίζουν διότι γνωρίζουν ότι δεν αξίζουν πράγματι την θέση που κατέχουν και ούτε την πήραν αξιοκρατικά. Δεν εργάζονται για αυτό που πληρώνονται και βολεύονται με την όποια μείωση του μισθού τους και υπάρχει το μαξιλάρι ότι μέχρι σήμερα δεν έχει απολυθεί ούτε ένας δημόσιος υπάλληλος.

Συνταξιούχοι (δημόσιοι υπάλληλοι και ΟΓΑ):
Φοβούνται μην υπάρξει στάση πληρωμών και τους ξαναψηφίζουν διότι ΜΟΝΟ αυτοί γνωρίζουν να κυβερνούν και μπορούν να εξασφαλίσουν τον οποιοδήποτε δανεισμό της χώρας και έτσι θα πάρουν σίγουρα την σύνταξή τους (έστω και μειωμένη).

Θα μπορούσα να γράφω τεράστιο κατεβατό στο συγκεκριμένο θέμα και θα ήταν κουραστικό.

Αν κάνεις μια πρόσθεση : δημόσιοι υπάλληλοι + οικογένειά τους + συνταξιούχοι δημ.υπάλ + συνταξιούχοι ΟΓΑ = ;;;;;;;;;;

Μήπως είναι η πλειοψηφία ;;;;;;;;;;;;;;;;;;; (εννοείται αυτών που πάνε στην κάλπη και ψηφίζουν και όχι όλων των Ελλήνων)

Και εμείς οι υπόλοιποι παίρνουμε,ως συνήθως,τον π….......ο

Αειιιιιιιιι σιχτίρ συγχύστηκα πάλι

αυτος που το εγραψε ενα μερος της αληθειας αποτυπωνη,αλλα τα μπερδευη κιολας στο δευτερο σκελος γιατι φαινετε οτι δεν γνωριζη οτι περα απο το κολωνακι υπαρχη η πραγματικοτητα
ξεχασε στα ποσοστα των δημοσιων να επικοληση και τις ελληνοποιησεις ενα συνολο 7% και να γερνη η ζυγαρια προς τα λαμογια
δεξιοΦΑΣΙΣΤΕΣ δεν υπαρχουν ουτε σοσιαΛΗΣΤΕΣ,ενας ορος που αποκαλυπτη την φιλοσοφια του συνγραφεα
εκφυλισμος και εκμαυλισμος της πολιτικης σκηνης υπαρχη μονο και της λαμογιοΚΡΑΤΙΑΣ,το νεο συστημα που εισηγαγε η αριστερα για να ξεχασουμε τον ΦΑΣΙΣΜΟ της αριστερας και αν ασχολειθουμε με τους νεωτερους ορους
απο την βαρκιζα μεχρι την πτωση του πασοκ περασαν καπου 75 χρονια μαυριλας και ξενητειας,ξεχασαμε την ιστορια,την αλλαξαμε τελειως,και τωρα επανεμφανιζωνται οι οροι των ακρων,ο ενας σε ρολο νυφιτσας και ο αλλος στον ρολο του λυκου
οσο ο λαος ειναι στον καναπε και αφηνη σε αλλους το τιμονι του πλοιου με την προφαση οτι κανεις δεν αξιζη,τοτε ειναι αξιος της μοιρας του και αυτων που ερχονται
ψηφιστε οτι γουσταρετε,ψηφιστε τον παπα της ενοριας,αλλα οχι λευκο και ακυρο,βγαλτε την κατινα της γειτονιας για βουλευτη,οχι ομως λευκο και να διαφεντευη την χωρα το 20% γιατι το 80% δεν ηθελε να χαλαση τον υπνο του

@goldmaniac:

οσο ο λαος ειναι στον καναπε και αφηνη σε αλλους το τιμονι του πλοιου με την προφαση οτι κανεις δεν αξιζη,τοτε ειναι αξιος της μοιρας του και αυτων που ερχονται
ψηφιστε οτι γουσταρετε,ψηφιστε τον παπα της ενοριας,αλλα οχι λευκο και ακυρο,βγαλτε την κατινα της γειτονιας για βουλευτη,οχι ομως λευκο και να διαφεντευη την χωρα το 20% γιατι το 80% δεν ηθελε να χαλαση τον υπνο του

ΣΩΣΤΟΤΑΤΟΣ.Οποιος λεει δεν παω να ψηφισω ,να πανε να γαμη..ουν,γαμα..ι τον εαυτο του.Ειναι βλακας και κανει αυτο ακριβως που θελουν τα λαμογια.Μαζευτειτε ,κατεβαστε ενα υποψηφιο και ψηφειστε τον.Να παρουν οι δικοι τους χιλιους ψηφους να δουμε τι θα κανουν.Καθε πολιτης και βουλευτης.

@goldmaniac:

αυτος που το εγραψε ενα μερος της αληθειας αποτυπωνη,αλλα τα μπερδευη κιολας στο δευτερο σκελος γιατι φαινετε οτι δεν γνωριζη οτι περα απο το κολωνακι υπαρχη η πραγματικοτητα
ξεχασε στα ποσοστα των δημοσιων να επικοληση και τις ελληνοποιησεις ενα συνολο 7% και να γερνη η ζυγαρια προς τα λαμογια
δεξιοΦΑΣΙΣΤΕΣ δεν υπαρχουν ουτε σοσιαΛΗΣΤΕΣ,ενας ορος που αποκαλυπτη την φιλοσοφια του συνγραφεα
εκφυλισμος και εκμαυλισμος της πολιτικης σκηνης υπαρχη μονο και της λαμογιοΚΡΑΤΙΑΣ,το νεο συστημα που εισηγαγε η αριστερα για να ξεχασουμε τον ΦΑΣΙΣΜΟ της αριστερας και αν ασχολειθουμε με τους νεωτερους ορους
απο την βαρκιζα μεχρι την πτωση του πασοκ περασαν καπου 75 χρονια μαυριλας και ξενητειας,ξεχασαμε την ιστορια,την αλλαξαμε τελειως,και τωρα επανεμφανιζωνται οι οροι των ακρων,ο ενας σε ρολο νυφιτσας και ο αλλος στον ρολο του λυκου
οσο ο λαος ειναι στον καναπε και αφηνη σε αλλους το τιμονι του πλοιου με την προφαση οτι κανεις δεν αξιζη,τοτε ειναι αξιος της μοιρας του και αυτων που ερχονται
ψηφιστε οτι γουσταρετε,ψηφιστε τον παπα της ενοριας,αλλα οχι λευκο και ακυρο,βγαλτε την κατινα της γειτονιας για βουλευτη,οχι ομως λευκο και να διαφεντευη την χωρα το 20% γιατι το 80% δεν ηθελε να χαλαση τον υπνο του

Ο <<αυτός που το έγραψε>> έχει όνομα . Έχεις κανένα κόλλημα και δεν μπορείς να το αναφέρεις ;;;;;;;;;;

Από ότι έχεις ήδη διαπιστώσει από την ΙΡ μου ότι δεν έχω καμία σχέση με Κολωνάκι και είμαι από Καρδίτσα . Τώρα που κολλάει το Κολωνάκι σ'εμένα και για ποιο λόγο το είπες μόνο εσύ γνωρίζεις.

Θίχτηκες για το << δεξιοΦΑΣΙΣΤΕΣ και το σοσιαΛΗΣΤΕΣ >> που είπα και το αποκάλεσες << φιλοσοφία του συγγραφέα >> ;;;;;;;

Θα ανάφερα και τους ΑΝΑΡΧΟκουμουνστές αλά βλέπεις αυτοί δεν πρόλαβαν να κυβερνήσουν και χάσαμε την ευκαιρία να μας σώσουν και αυτοί . Βλέπεις το προνόμιο αυτό το είχαν οι άλλοι ( δεξιοΦΑΣΙΣΤΕΣ και το σοσιαΛΗΣΤΕΣ ) .

Όσο για τα υπόλοιπα που λες : << οσο ο λαος ειναι στον καναπε και αφηνη σε αλλους το τιμονι του πλοιου με την προφαση οτι κανεις δεν αξιζη,τοτε ειναι αξιος της μοιρας του και αυτων που ερχονται
ψηφιστε οτι γουσταρετε,ψηφιστε τον παπα της ενοριας,αλλα οχι λευκο και ακυρο,βγαλτε την κατινα της γειτονιας για βουλευτη,οχι ομως λευκο και να διαφεντευη την χωρα το 20% γιατι το 80% δεν ηθελε να χαλαση τον υπνο του >> δεν θα διαφωνήσω .

"Ο Θουκυδίδης κάποτε είπε: Ή θα είσαστε ελεύθεροι, ή θα είσαστε ήσυχοι. Και τα δύο μαζί δεν γίνονται!"

Τα πολλή όμορφα λόγια δεν έχουν συνήθως πολλή αλήθεια ! Αλλά και η αλήθεια συνήθως δεν έχει πολλή ομορφιά !

δεν προσεξες οτι γραφω για τριτο προσωπο και οχι για σενα?
σαφως δεν ανηκης στο κολωνακι,αλλα απο εκει που αντεγραψες την φραση περι δημοσιου και ογα την οποια και εχω διαβαση,αλλα δεν θυμαμαι που,οπως και το δεξιοφασιστες και σοσιαληστες απο εναν χωρο μονο προερχονται,του συριζα
μην τα παιρνετε ολα επι προσωπικου θεματος, αυτο που με ενοχλησε ειναι η φραση οτι ειτε εισαι δημοσιος υπαλληλος ειτε αγροτης ειναι το ιδιο
και ζητω συγνωμη δεν αναφερομουν στο προσωπο σου

Η αλήθεια είναι αυτή.Ψηφίζω κατά συνήδειση αυτόν που δεν με οδηγεί στο τέλμα ή αυτόν που δεν κάνει στείρα αντιπολίτευση μόνο και μόνο για να αρπάξει την εξουσία.Δεν απέχω από τις εκλογές για να μην κυβερνήσει το 20%.Τέλος πάντων μια απορία δεν μου έχει απαντηθεί ακόμη καπό κανέναν.Θα μου πεις που κολλάει με το θέμα;Αλλά καθώς φαίνεται στην πολιτική όλα κολλάνε.Γιατί εξαφανίστηκε η Κυρία Κανέλλη η οποία επαινούσε στην περίοδο του Κωστάκη Καραμανλή την ηρωική γενιά των 700 Ευρώ;Γιατί σταμάτησε να κάνει αντιπολίτευση;Που πήγε η υποστηρίκτρια και υπερασπίστρια της ηρωικής γενιάς τώρα που τα 700 είναι μακρινό όνειρο;

το κκε πρωτον δε θελει να κυβερνηση μας το αποδειξαν αυτο και δευτερο βλεπουν οτι δεν μπορουν να πεισουν οποτε σταματησαν την αντιπολητευση απλα προσωπικη μου αποψη οι πιο βολεμενοι ειναι οι κομμουνιστες βρε παιδια ολοι τη κολαρα τους κοιτουν και αυτοι βολευουν δεν ειδατε τη λακουβα που εχει η καρεκλα οταν σηκωνονται γατζομενοι ειναι.οσο για τα ποσοστα εδω βγαινει πλανηταρχης με το 40 τα 100 ενα πραγμα τους πειραζει στην ελλαδα και θελαν να το κοψουν γιατι τους ενοχλουσε αυτο ειναι το χαμογελο μην τους κανουμε το χατηρι παλικαρια.εφυγα απ το θεμα ομως

@goldmaniac:

δεν προσεξες οτι γραφω για τριτο προσωπο και οχι για σενα?
σαφως δεν ανηκης στο κολωνακι,αλλα απο εκει που αντεγραψες την φραση περι δημοσιου και ογα την οποια και εχω διαβαση,αλλα δεν θυμαμαι που,οπως και το δεξιοφασιστες και σοσιαληστες απο εναν χωρο μονο προερχονται,του συριζα
μην τα παιρνετε ολα επι προσωπικου θεματος, αυτο που με ενοχλησε ειναι η φραση οτι ειτε εισαι δημοσιος υπαλληλος ειτε αγροτης ειναι το ιδιο
και ζητω συγνωμη δεν αναφερομουν στο προσωπο σου

Όσο και αν σου φαίνεται παράξενο δεν έχω αντιγράψει τίποτα απλά είναι μια θλιβερή δική μου διαπίστωση .

Η φύση της εργασίας μου,μου επιτρέπει να έχω επαφή με κόσμο που ήδη γνωρίζω όπως και με αρκετούς άγνωστους .

Αυτός ο κόσμος είναι επί το πλήστον αγρότες,συνταξιούχοι αγρότες,δημόσιοι υπάλληλοι εν ενεργεία και μη.

Βλέπεις στον νομό μου δεν υπάρχουν εργοστάσια και οι βιοτεχνίες είναι ελάχιστες.

Η τρέλα με την πολιτική με κόλλησε σε αρκετά νεαρή ηλικία,πάνε 30 χρόνια και πλέον,και μετέφερα τον τρόπο σκέψης αυτών που προανέφερα όπως και την πρακτική τους. Να τους ακούς να βρίζουν την εκάστοτε κυβέρνηση και να λένε ότι δεν θα τους ξαναψηφίσουν . 3-4 μέρες πριν από τις εκλογές να προσπαθούν να δικαιολογηθούν,με γελοίες προφάσεις,για πιο λόγο θα τους ξαναψηφίσουν .

Δυστυχώς οι καλύτεροι πελάτες των πολιτικών είναι οι αγρότες και οι δημόσιοι υπάλληλοι. Τώρα αν οι λόγοι που τους κρατούν ομήρους είναι διαφορετικοί το αποτέλεσμα είναι ένα και το αυτό.

Για μένα δεν υπάρχει ακόμη το πολιτικό σχήμα που θα μας βγάλει από το αδιέξοδο και θα επαναφέρει τη Δημοκρατία όπως και την αίσθηση της δικαιοσύνης στη Χώρα μας .