Εδώ και χρόνια έχει κάπως γίνει αποδεκτό ότι εμείς (φερόμενοι και ως «λαός») είμαστε ντιπ ηλίθιοι και για αυτό -παρόλο που μας αφήνουν κάποιες αρμοδιότητες, όπως το να εκλέγουμε τους εκπροσώπους μας- δεν έχουμε την ικανότητα να χειριστούμε τα λεπτά ζητήματα του κράτους, όπως π.χ. η διπλωματία.
Και όχι μόνο δεν μπορούμε να τα κατανοήσουμε αλλά για καλό και για κακό είναι καλύτερα να μας κρατάνε και στο σκοτάδι γιατί αν εμπλεκόμασταν μπορεί ΄-άθελά μας- να κάναμε κακό στις διαπραγματεύσεις.
Στην πολύπαθη χώρα μας στον καιρό της κρίσης έχουμε κάθε δύο μήνες τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα. Εμείς φυσικά δεν πρέπει να γνωρίζουμε την ατζέντα και την πορεία των συζητήσεων παρά μόνο μέσα από διαρροές. Αναρωτιέμαι, αφού το βασικό διαπραγματευτικό χαρτί της κυβέρνησης -σύμφωνα με την ίδια- είναι ότι ο λαός δεν αντέχει άλλο, γιατί δεν μεταδίδει ζωντανά και τηλεοπτικά όλες τις συνομιλίες με τους «τεχνοκράτες»; Φαντάζομαι ότι θα ήταν δυσκολότερο και για αυτούς να βρουν τις σωστές λέξεις όταν θα ζητάνε αίμα χαμηλόμισθων και χαμηλοσυνταξιούχων (εκτός βέβαια αν δεν το ζητάνε αυτοί και η επιλογή των «στόχων» γίνεται από τους δικούς μας).
Μου άρεσε και το βάζω.
!!!!!!!!!!