Προσεχως εδω θα ανεβαζω προτασεις
ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
Τ. Μαντζώρου
ΠΕΙΡΑΙΑΣ 1977, σ. 119
ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ 40 ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕΜΟ
ΑΡΑΧΝΗ Νο 44
Η ΕΛΛΗΝΟΒΡΕΤΑΝΙΚΗ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΚΟΠΕΙΑ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ 1941-44
Κ. Μπαστιά
Αθ. χ.χ.,σ. 390
www.kouniosbooks.gr
Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος.
ΝΙΨΟΝΑΝΟΜΗΜΑΤΑΜΗΜΟΝΑΝΟΨΙΝ
ΠΑΣΜΗΕΛΛΗΝΒΑΡΒΑΡΟΣΕΣΤΙΝ
ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ 40 ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕΜΟ
Ο ΕΛΑΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
ΧΡΟΝΙΚΟ
Ορ. Μακρή. Αθ. 1985, σ. 327
www.kouniosbooks.gr
Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος.
ΝΙΨΟΝΑΝΟΜΗΜΑΤΑΜΗΜΟΝΑΝΟΨΙΝ
ΠΑΣΜΗΕΛΛΗΝΒΑΡΒΑΡΟΣΕΣΤΙΝ
ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ 40 ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕΜΟ
Ο Μίλτης (Μιλτιάδης) Μελισσηνός ήταν, στα 1944, ένας νεαρός φοιτητής. Είχε επιστρέψει στη γενέθλιά του πόλη, το Ναύπλιο, και δούλευε στο Άργος ως υπάλληλος σε τράπεζα. Έκανε κάθε μέρα με το ποδήλατο τα 12 χιλιόμετρα από τη μια πόλη ως την άλλη, για να πάει στη δουλειά του. Ώσπου, ένα πρωινό του Μαΐου τον σταμάτησε η ΟΠΛΑ και τον συνέλαβε. Λίγες μέρες αργότερα ο νεαρός Μίλτης εκτελέστηκε.
Ο Στέλιος Περράκης είναι ανεψιός του Μίλτη (γιός της αδερφής του). Έμεινε στο εξωτερικό, από την εποχή της χούντας και σήμερα είναι καθηγητής οικονομικών σ’ ένα πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ. Τυπικός κεντροαριστερός, για δεκαετίες απέδιδε το θάνατο του θείου του σε λάθος ή παρεξήγηση, αφού ο Μίλτης ούτε κατά διάνοιαν είχε εναντιωθεί στο ΕΑΜ ή το ΚΚΕ. Ώσπου αποφάσισε να ερευνήσει το θέμα: Ποιοι έδωσαν την εντολή της σύλληψης και γιατί. Ποιοι ήταν οι φυσικοί αυτουργοί της σύλληψης, της κράτησης και της εκτέλεσης. Τι απόγιναν όλοι αυτοί τα επόμενα χρόνια.
Όμως, αυτές οι υποθέσεις είναι σαν ένα καλάθι με κεράσια: θέλεις να πάρεις δύο και σηκώνεις ολόκληρο τσαμπί. Ο Περράκης έκπληκτος διαπίστωσε ότι η δολοφονία του θείου του δεν ήταν ούτε κατά λάθος, ούτε από παρεξήγηση. Ήταν μια από τις δεκάδες δολοφονίες που είχε διαπράξει η ΟΠΛΑ για λογαριασμό του ΚΚΕ (υπό την κάλυψη του ΕΑΜ/ ΕΛΑΣ) στην Αργολίδα. Η υπόθεση μετατράπηκε σε πολιτικό θρίλερ…
Το βιβλίο Φαντάσματα του Εμφυλίου (εκδόσεις Επίκεντρο) διαβάζεται με μεγάλο ενδιαφέρον, αν και ο συγγραφέας του δεν διαθέτει σε επάρκεια το χάρισμα της νγραφής. Είναι όμως εξαιρετικά ακριβής στο λόγο του, μεθοδικός, επίμονος – και έχει την ευχέρεια να κινείται με άνεση από το μερικό στο γενικό. Καταφέρνει έτσι να εντάξει την οικογενειακή του ιστορία στην Ιστορία της περιόδου και να τις φωτίσει εξίσου καλά. Ακόμα, έχει το σπουδαίο προσόν ότι μπορεί να αναπαραστήσει την εποχή (περιβάλλον, κοινωνικές τάξεις και σχέσεις, καταγωγές, πολιτικές και ένοπλες οργανώσεις κλπ) με όλες εκείνες τις λεπτομέρειες που επιτρέπουν στο νεαρό αναγνώστη, αυτόν που δεν έζησε την Ελλάδα εκείνης της εποχής, να πάρει μια καλή ιδέα για το αυθεντικό σκηνικό μέσα στο οποίο παίχτηκε η κοινωνική και εθνική τραγωδία του κατοχικού Εμφυλίου. Κι αυτό δεν είναι λίγο.
Όσοι παρακολουθούν τα σημειώματά μου για τον Εμφύλιο στην καλύβα θα έχουν ήδη διακρίνει ότι, χωρίς να υποτιμώ τους επαγγελματίες ιστορικούς, δε διστάζω να ασχολούμαι με τους …άλλους, τους ερασιτέχνες. Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, λοιπόν, διάβασα τα συμπεράσματα του Στέλιου Περράκη, μετά την πολύχρονη ερευνά του – και τον προβληματισμό μιας ολόκληρης ζωής. Τα συμπεράσματα που προκύπτουν από την Αργολίδα είναι ταυτόσημα με εκείνα από πολλές άλλες περιοχές της χώρας μας, όπου αναπτύχτηκε και έδρασε το ΕΑΜ / ΕΛΑΣ και, στη σκιά τους, το ΚΚΕ και η ΟΠΛΑ.
Γράφει ο Περράκης (σελ. 388 κ.ε):
…όλα άρχισαν σε κάποιο χρονικό σημείο στα μέσα του 1943, το αργότερο νωρίς το καλοκαίρι, όταν το ΚΚΕ, διαμέσου του ΕΑΜ που εξουσίαζε, αποφάσισε να εξοντώσει τις τοπικές αντιστασιακές ομάδες που δεν ήταν κάτω από την εξουσία του. Άρχισε από τα ένοπλα αντιστασιακά τμήματα που δεν ήλεγχε, και μετά πήρε τη μοιραία απόφαση να προχωρήσει στη σύλληψη και εξόντωση τοπικών πολιτικών αρχών και παραγόντων στις περιοχές που είχε κάτω από τον έλεγχό του. Και στις δύο περιπτώσεις η κομμουνιστική ηγεσία ισχυρίστηκε ότι αυτοί στους οποίους επιτέθηκε ήταν συνεργάτες του εχθρού, αλλά αυτί ήσαν μάλλον ψευδείς ισχυρισμοί, όπως τουλάχιστον είδαμε στις περιπτώσεις που εξετάσαμε. Τελικά, όμως, αυτοί οι ισχυρισμοί αποτέλεσαν μια αυτοεπαληθευόμενη προφητεία, διότι οι συγγενείς και φίλοι των θυμάτων του ΚΚΕ στράφηκαν για βοήθεια στους Γερμανούς. Η συνεργασία με τους Γερμανούς γενικεύτηκε σε μεγάλη κλίμακα με τον ερχομό των Ταγμάτων Ασφαλείας στην Αργολίδα το Μάιο του 1944. Χάρη στη γερμανική βοήθεια, τα Τάγματα κατάφεραν να καταστρέψουν την ΕΑΜική οργάνωση στο μεγαλύτερο μέρος της αργολικής υπαίθρου, χρησιμοποιώντας μεθόδους που δεν ήσαν και πολύ διαφορετικές από εκείνες που είχε χρησιμοποιήσει νωρίτερα η Αριστερά. Δεν κατάφεραν, όμως, να κρατηθούν από μόνα τους μετά την αποχώρηση των Γερμανών, ιδίως μετά την καταγγελία τους από την εξόριστη ελληνική κυβέρνηση, που τους κατέστρεψε το ηθικό. Η υποχώρηση και η μετέπειτα ήττα των ταγμάτων είχε ως επακόλουθα μαζικές εκτελέσεις, πρώτα στα χωριά που ξανακατέλαβε το ΕΑΜ και μετά στις μάχες που έλαβαν χώρα πριν από τη συμφωνία που έφερε τον αφοπλισμό και την αποχώρηση των Ταγμάτων. Η απελευθέρωση βρήκε το ΕΑΜ να έχει τον πλήρη έλεγχο της εξουσίας στην Αργολίδα, την οποία κυβέρνησε για τέσσερις μήνες με μετριοπάθεια και χωρίς ακρότητες. Χρειάστηκε όμως να εγκαταλείψει την εξουσία μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας, που κατέληξε στη διάλυση του ΕΛΑΣ. Ένα καινούριο κύμα βίας και αυθαιρεσίας ήλθε τότε στα επόμενα δύο χρόνια από την άλλη πλευρά, όχι τόσο από τις σχετικά λίγες περιπτώσεις βίαιης αντιδικίας με ακροδεξιά στοιχεία όσο από τις σκληρές και άδικες τιμωρίες που επέβαλαν οι δικαστικές αρχές σε μέλη του ΕΑΜ ύστερα από δίκες όπως αυτές που είδαμε στο Ναύπλιο.
Αυτά είναι, σε σύντομη περίληψη, τα γεγονότα του 1943-46 στην Αργολίδα, η χρονική σειρά των οποίων δείχνει καθαρά τα αίτια και τα αποτελέσματα. Είναι μία συνεχής αλληλουχία γεγονότων στην οποία τη δράση διαδέχεται η αντίδραση σε διαρκώς υψηλότερα επίπεδα, με το χαντάκι ανάμεσα στις δύο πλευρές να σκάβεται όλο και πιο βαθιά και να ποτίζεται κάθε φορά με πιο πολύ αίμα και με περισσότερη αγριότητα. Αν, όπως δείχνουν διάφορες πρόσφατες μελέτες, η εμπειρία της Αργολίδας είναι χαρακτηριστική και άλλων περιοχών της Ελλάδας, τότε η ολίσθηση προς τον Τρίτο Γύρο, την πιο καταστρεπτική φάση της πολύχρονης εμφύλιας διαμάχης στην Ελλάδα, είχε την αρχή της σε σχετικά άγνωστα βίαια επεισόδια του τελευταίου χρόνου της Κατοχής, όπως αυτά που είδαμε σε αυτή την αφήγηση.
http://panosz.wordpress.com/2010/11/15/civil_war-91/
το συνιστω..
ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ 40 ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕΜΟ
Αν και σου εστειλα και μηνυμα…η βιβλιοθηκη μπορει να εμπλουτιζεται απο ολους δεν ειναι δικη μου ειναι για ολους μας.
Αρκει να βαζετε το σωστο βιβλιο στην σωστη ενοτητα , να εχει φωτογραφια το εξωφυλο ανεβασμενο στο φορουμ και λιγα λογια για το βιβλιο που ευκολα βρισκουμε !
Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος.
ΝΙΨΟΝΑΝΟΜΗΜΑΤΑΜΗΜΟΝΑΝΟΨΙΝ
ΠΑΣΜΗΕΛΛΗΝΒΑΡΒΑΡΟΣΕΣΤΙΝ
ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ 40 ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕΜΟ
Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ Η ΩΡΓΑΝΩΜΕΝΗ
ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟΝ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ 1941-1944
Α. Μπακάλμπαση. Ανακοινώσεις προς την γενικήν συνέλευσιν των μετόχων της ανωνύμου εταιρείας "ΕΛΛΑ-ΤΟΥΡΚ" της 20ης Ιουλίου 1944, σ. 307
Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος.
ΝΙΨΟΝΑΝΟΜΗΜΑΤΑΜΗΜΟΝΑΝΟΨΙΝ
ΠΑΣΜΗΕΛΛΗΝΒΑΡΒΑΡΟΣΕΣΤΙΝ
ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ 40 ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕΜΟ
Η ΠΡΩΤΗ ΠΡΑΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ
ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ 1941-44
Γ. Αθανασιάδη
Αθ. 1975, σ. 252
ΠΙΝΔΟΣ. Η ΕΠΟΠΟΙΪΑ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ
Χρ. Ζαλοκώστα
Αθ. 1946, σ. 211
Ο ΠΡΩΤΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣ ΥΠΟΛΟΧΑΓΟΣ ΠΕΖΙΚΟΥ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΙΟΣ
Αθ. χ.χ., σ. 53
ΜΕ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ
ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΝ ΠΟΛΕΜΟΝ 1940-41
Γ. Γρηγορίου
Αθ. 1962, σ. 357
Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος.
ΝΙΨΟΝΑΝΟΜΗΜΑΤΑΜΗΜΟΝΑΝΟΨΙΝ
ΠΑΣΜΗΕΛΛΗΝΒΑΡΒΑΡΟΣΕΣΤΙΝ
ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ 40 ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕΜΟ
1940 – 1952
ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. ΕΠΗ ΚΑΙ ΑΘΛΙΟΤΗΤΕΣ
Γ. Καραγιάννη
Αθ. χ.χ., σ. 279
ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΩΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ
Αντιστρατήγου Παπάγου
Εκδόσεις Επίκαιρα 1945, σ. 80
Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΝΤΙΣΥΜΜΟΡΙΑΚΟΝ ΑΓΩΝΑ 1946-49. ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΤΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΣΥΜΜΟΡΙΑΚΟΥ ΑΓΩΝΟΣ 1946. Γ.Ε.Σ, 1971, σ. 301+1 χάρτης
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ ΟΧΥΡΟΥ ΙΣΤΙΜΠΕΪ
Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΜΟΥΣΣΟΛΙΝΙ
Μάικλ Φουτ (Κάσσιου)
Αθ. 1961, σ. 132
Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος.
ΝΙΨΟΝΑΝΟΜΗΜΑΤΑΜΗΜΟΝΑΝΟΨΙΝ
ΠΑΣΜΗΕΛΛΗΝΒΑΡΒΑΡΟΣΕΣΤΙΝ