Γ.Αποστολόπουλος: ''Κρατικές υπηρεσίες κουβαλούσαν τα υλικά για να υπάρχουν καλύβες. Σήμερα στο Δέλτα κατέβηκαν οι Ελληνικές Σημαίες''
http://www.radiomax.gr/index.php/2012-11-14-08-18-51/2573-2013-05-13-09-52-20
Στην γη της ουτοπίας
door Γιώργος Θαλασσινός (Notities) op maandag 13 mei 2013 om 21:30
«Στη γη της ουτοπίας».Έτσιχαρακτήρισε το Δέλτα του Έβρου ο Αριστοφάνης. Ο πιο πετυχημένος χαρακτηρισμόςπου δόθηκε ποτέ. Και πολύ επίκαιρος σήμερα.
Καλύβες στο Δέλτα του Έβρου.Φυσικό δεν είναι; Εκεί ζουν και δουλεύουν 300 άνθρωποι. 300 οικογένειεςορθόδοξων Χριστιανών Ελλήνων. Με 40 βαθμούς το καλοκαίρι, με -24 το χειμώνα.
Εκεί βόσκουν 3-4.000 γελάδια και άλλα τόσα πρόβατα όλο τον χρόνο. Μόνο εκεί βρίσκουντροφή.
Εκεί ο καιρός δεν αστειεύεται. Έχει αέρα που ξεπερνά τα 10 μποφόρ,απίστευτες βροχές, καταιγίδες με κεραυνούς,
Φοβερές φουρτούνες και απίστευτα χαμηλές θερμοκρασίες. Παγώνουν οιλίμνες και τα κανάλια μέσα σε δύο ώρες. Μένουμε αποκλεισμένοι με τις βδομάδεςσ’αυτές τις καλύβες. Μας κλείνει ο πάγος και τα οργισμένα νερά. Τι θέλετε ναγίνει; Να ψοφάμε σαν τα σκυλιά μέσα στις βάρκες; Έχει σηκώσει κάποιος από σαςπαραγάδι με -5; Μπορείτε να φανταστείτε πόσο βρέχεται κάποιος όταν σηκώνειδίχτυα με 5, όχι παραπάνω, μποφόρ;Ξέρετε πόσο γρήγορα παγώνει κάποιος μουσκεμένος στους 0, όχι παρακάτω, βαθμούς;Ξέρετε πως είναι να μη βγαίνει το κοκαλωμένο ρούχο απ’το κορμί σου; Ξέρετε πωςείναι μαζί με τον αέρα ν’ανασαίνεις και κουνούπια; Όχι, δεν ξέρετε. Ούτε εσείς,ούτε οι άσχετοι «διαχειριστές» που μας φορτώσατε.
Ούτε να φανταστείτε μπορείτε. Γιατί εκτός από γνώση δεν έχετε ούτεφαντασία. Έχετε μόνο νόμους. Και πάνω σ’αυτούς τους νόμους πατούν τα golden boys τηςμοδάτης πλην προσοδοφόρου οικολογίας και των χρυσοφόρων ΜΚΟ που τους στηρίζουν,τους οργανώνουν, τους σπρώχνουν στην προδοσία.
Είναι φόβιο πράγμα ο βάλτοςαν δεν τον ξέρεις. Και τον φοβάσαι πιο πολύ όταν τον γνωρίσεις πραγματικά. Τονγνωρίζεις, δεν τον μαθαίνεις. Κανείς ποτέ δεν τον έμαθε.
Εξ αιτίας αυτών των καιρικών συνθηκών, εμείς οι «καταπατητές» χάσαμεκαι ανθρώπους και ζώα. Χάσαμε όμως καιτην υπομονή μας. Και σήμερα τελειώνει αυτή η ιστορία. Δεν δεχόμαστε πιά λόγιακαι υποσχέσεις, ούτε υπεκφυγές και στριφογυρίσματα. ΚΑΝΕΙΣ, όποιος κι αν είναικι όσο ψηλά κι αν βρίσκεται δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα στον αγώνα μας μόνοςτου. Όλοι μαζί θα παλέψουμε για τον τόπο μας. Όποιος δεν συστρατευθεί μαζί μας,όποιος δεν συνυπογράψει, όποιος δεν αποδείξει τη φιλία του ξεχνώντας τοπροσωπικό και πολιτικό κόστος ή όφελος, ένα πράγμα μόνο μπορεί να είναι για ‘μας: ΕΧΘΡΟΣ. Τέρμα τα λόγια και οιυπεκφυγές. Έργα θέλουμε. Με σφραγίδες και υπογραφές. Από τ’άλλα χορτάσαμε καικάθε τρείς και λίγο κατηγορούμενοι, βαρεθήκαμε πιά.
Βασικό άρθρο του συντάγματοςείναι η ΙΣΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΙΣΟΠΟΛΙΤΕΙΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ.
Γιατί δεν στέλνουν πρόστιμα και αποφάσεις κατεδάφισης στα βουνά καιτις παραλίες όλης της χώρας; Δρόμοι ολόκληροι, συνοικίες ολόκληρες είναιαυθαίρετα στη Θράκη. Εκεί είναι άλλο κράτος ή υπάρχουν άλλοι νόμοι;
Στο μέλλον εμείς ονομαστικά και ανοιχτά θα στηρίζουμε όποιον μαςστήριξε. Θα είμαστε ενάντιοι σε όποιον μας έβλαψε. Σύντομα κάποιοι θααναγκαστούν να λογοδοτήσουν.
Όλοι, θεσμικοί καιυπηρεσιακοί παράγοντες, μας λέτε πως έχουμε δίκιο, πως δεν πρέπει να πειραχτούνοι καλύβες στο Δέλτα. ΥΠΟΓΡΑΨΤΕ ΤΟ!Τέρμα τα εύκολα λόγια. Τους πολιτικούς σας στείλαμε εκεί που είστε όχι για ναυπηρετήσετε κομματικές πειθαρχίες, όχι για να υποστηρίξετε άλλα συμφέροντα,εκτός απ’τα συμφέροντα του λαού σας. Αν δεν μπορείτε παραιτηθείτε. Αν δεντολμάτε φύγετε. Κουραστήκαμε. Εξοργιστήκαμε.
· Γιατί μας υποσχέθηκαν με παχιές κουβέντες
· Γιατί μας εξαπάτησαν με δήθεν συνέδρια,ημερίδες, μελέτες για την ανάπτυξη τουτόπου.
· Γιατί κάποιοι κονόμησαν μέσα απ’αυτά σε βάροςδικό μας και της πατρίδας μας.
· Γιατί μας χρησιμοποίησαν πολιτικά για την ψήφο μας.
· Γιατί δεν μας έδωσαν άλλη προοπτική από το ναβόσκουμε γελάδια και πρόβατα, να ψαρεύουμε, να κυνηγάμε, να παλεύουμε με ταστοιχεία και τα στοιχειά της φύσης, που μ’όλα αυτά την λατρεύουμε αφού είναι οτόπος μας και δεν μπορούμε να φανταστούμε τη ζωή μας μακριά της. Που δενθέλουμε να φανταστούμε τη ζωή μας μακριά της.
· Γιατί μας στείλανε στα ποινικά δικαστήρια κιαθωωθήκαμε αλλά η πολεοδομία ακόμη μας στέλνει πρόστιμα.
· Γιατί μας υποσχεθήκανε πως στο διοικητικόπρόβλημα θα δοθεί πολιτική λύση κι ύστερα μας ξεχάσανε κι εμάς και το πρόβλημάμας.
· Γιατί πιστεύουμε πως η σπουδή με την οποίαεπιχειρούν να μας απομακρύνουν από το χώρο δεν έχει να κάνει με το γεγονός πωςείμαστε παράνομοι αφού δεν έχουμε τίτλους ιδιοκτησίας για τις καλύβες μας αλλάεπειδή δεν έχουμε τίτλους ιδιοκτησίας ώστε να αγοράσουν την ιδιοκτησία μας οιμόνοι αγοραστές γης στη Θράκη. Θαρρείς κι αν είχαμε θα την πουλούσαμε. Ή μήπωςκάποιοι έχουν ήδη εισπράξει γι’αυτή τη γη κι ο πελάτης βιάζεται…
Κάποτε το δίκιο σε πνίγει, ηκοροϊδία σου γυρίζει τα μυαλά και τότε κάνεις το αδιανόητο αυτονόητο. ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΚΑΘΗΚΟΝ ΣΟΥ. Παίρνεις τ’όπλο και υπερασπίζεσαι το σπίτι σου. Δεν είμαστεεγκληματίες, εσείς προσπαθήτε να μας κάνετε.
Και που είναι το έγκλημα;
ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΑΜΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΓΗ ΛΕΕΙ. Μα πατρώα μας γη είναι. Για αυτήνπολέμησαν τους κατακτητές και ξεσήκωσαν επαναστάσεις οι προγόνοι μας. Δεν τηνκαταπάτησαν την γη αυτή. ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΑΝ. Έχυσαν το αίμα τους γι’αυτή. Τουςέταξαν λαγούς με πετραχήλια, τότε. Σήμερα στέλνουν τα εγγόνια τους σταδικαστήρια.
Πλωτά του στρατού κουβαλούσαν τα υλικά για το χτίσιμό τους, τότε.Χωροφύλακες (η Χωροφυλακή φυλούσε τα σύνορα παλιά) βοηθούσαν τους παππούδες μαςνα στήσουν τα καλύβια τους, τότε.
Σήμερα οι αστυνομικοί μπαίνουν με αλεξίσφαιρα γιλέκα και αυτόματα σταχέρια, θαρρείς και πηγαίνουν σε λημέρι ληστών και θυροκολλούν διαταγέςκατεδάφισης. Δεν το θέλουν και μας το λένε ανοιχτά. Ξέρουν πως είναι λάθος, μαείναι η δουλειά τους να εκτελούν τις εντολές που παίρνουν. Να εφαρμόζουν τονόμο…
Οι πρώτες καλύβες φτιάχτηκανστον κυρίως Έβρο, την Παλιομάριτσα. Στην άκρη - άκρη. Ακριβώς πάνω στα σύνορα.
Μας λέγανε τότε οι αρμόδιοι πως πρέπει να είναι πολλές και σε πολλάσημεία. Να’χει ζωή παντού. Τι άλλαξε από τότε; Οι Τούρκοι πάντως όχι. Και τώρα,όπως και τότε, σύνορο που δεν πατάς το χάνεις.
Νύχτα Πασχαλιάς μπήκαν οι Τούρκοι και τις έκαψαν τις πρώτες καλύβες. Γιατί άραγε; Τις ξαναφτιάξαμε στηνΕυθυγράμμιση, μερικές εκατοντάδες μέτρα πιο πίσω, για να μην μας τιςξανακαταστρέψουν οι Τούρκοι. Και σήμερα θέλουν να τις γκρεμίσουν οι «Έλληνες». Γιατί άραγε;
Χρώματα μας έδινε ο στρατός, να τις βάφουμε παραλλαγής, να νομίζουν οιαπέναντι πως είναι στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Μας φέρνανε τεράστιες Ελληνικέςσημαίες να αναρτήσουμε, να τονίζεται η Ελληνικότητα του τόπου. Η αστυνομία, ηυπηρεσία πληροφοριών, ο στρατός, οι συνοριοφύλακες και κάθε λογής άλλη κρατικήυπηρεσία τις χρησιμοποίησαν και τις χρησιμοποιούν αυτές τις καλύβες και τουςκατοίκους τους. Εμείς πηγαίνουμε τη μηχανή του κράτους σας στην άκρη τουκράτους. Είναι ιδιαίτερο το μέρος, δυσπρόσιτο, άγριο, επικίνδυνο για κάποιονπου δεν ξέρει.
Εμείς εντοπίζουμε πρώτοι τις συχνές – πυκνές απόπειρες των απέναντι ναπατήσουν πόδι στον τόπο. Εμείς σας ειδοποιούμε. Ρωτήστε τις υπηρεσίες σας νασας πουν.
Οποιαδήποτε περιβαλλοντική καταστροφή εμείς την αντιλαμβανόμαστεπρώτοι. Και τις περισσότερες φορές μόνοι μας το διαχειριζόμαστε, μόνοι μαςδίνουμε λύση, χωρίς επιδοτήσεις και επιχορηγήσεις που κατά εκατομμύρια παίρνουνοι «επίσημοι διαχειριστές» που μας στείλατε και που «σώζουν» το περιβάλλον μέσααπό τα γραφεία και τους υπολογιστές τους αλλά λάσπη το σκαρπίνι τους δενπάτησε…
Ρωτήστε τους άρχοντες του Έβρου να σας πουν. Τότε που σκοτώσανε τα ζώατου Δέλτα, λόγω του αφθώδους πυρετού, σε μία μέρα, αψηφώντας τον κίνδυνο τηςασθένειας, οι Τούρκοι πέρασαν τα κοπάδια τους στην από ‘δώ πλευρά του ποταμού. Αυτοίοι κτηνοτρόφοι, που σήμερα κυνηγάτε, χωρίς να έχουν κανένα προσωπικό όφελος, μιαςκαι δεν είχαν πια ζώα, αυτοί οι ήρωες κτηνοτρόφοι του δέλτα, έτρεξαν καιέδιωξαν τα κοπάδια – καταπατητές πίσω. Αυτοί οι κυνηγοί, που σήμερα με ευκολίαχαρακτηρίζετε «φονιάδες» στάθηκαν με τα λιανοντούφεκα απέναντι στα πολυβόλα τωνΤούρκικων περιπόλων που είχανε –τυχαία- πυκνώσει κείνες τις μέρες. Όχι για ναγλυτώσουν τον κυνηγότοπο, δεν παίζει κανείς τη ζωή του για να σώσει το χόμπιτου. Για να γλυτώσουνε το χώμα της πατρίδας τους το κάνανε. Μα που νακαταλάβετε την αξία αυτού του χώματος, αυτής της μαύρης λάσπης εσείς. Εσείςπατάτε μόνο άσφαλτο.
Δε ζητήσαμε ποτέ κανενόςείδους ανταμοιβή. Το θεωρούσαμε καθήκον μας. Και οι άνθρωποι που ζουν στασύνορα ξέρουν από καθήκον, αντίθετα απ’αυτούς που ψηφίζουν, ερμηνεύουν,εκμεταλλεύονται ή εφαρμόζουν το νόμο κατά τα πρόσκαιρα συμφέροντα που υπηρετούνή σύμφωνα με τη συγκυρία που βολεύει τα οικονομικά συμφέροντα που κρύβονταιπίσω τους.
Δεν διεκδικήσαμε ποτέ τηνκυριότητα της γης. Δε ζητήσαμε τίτλους. Ηγη είναι της Πατρίδας μας. Κι εμείςξέρουμε να πεθαίνουμε για το συμφέρον της Πατρίδας μας, αντίθετα από άλλους πουείναι έτοιμοι να χαρίσουν 90.000 στρέμματα Ελληνικής γης στους Τούρκουςπροωθώντας τα δικά τους, τα προσωπικά τους θολά συμφέροντα. Την ησυχία μαςγυρέψαμε μόνο. Και, παρά τις υποσχέσεις όλων σας, ούτε αυτήν μπορούμε ναέχουμε.
Ότι μας ζήτησε η Πατρίδα μαςτο δώσαμε. Τα όπλα που μας δώσατε σαν εθνοφύλακες τα πήραμε. Αγκαλιά τουςκοιμόμαστε. Στα 40, στα 50, στα 60 χρόνια μας φαντάροι είμαστε. Εσείς ερχόσαστεγια 6 μήνες στον Έβρο κι οι μανάδες σας μαλλιοτραβιούνται. Τα φυλάμε τα σύνοράσας, όπως μας ζητήσατε. Δεν δικαιούμαστε ένα καλύβι; Κάποτε οι έλληνες δίνανε γηστους ακρίτες για να φυλούν τα σύνορα. Σήμερα εμείς δεν δικαιούμαστε μιαλαμαρίνα πάνω απ’το κεφάλι και το βιός μας;
Μας χειροκροτήσατε πολύ όμως,παράπονο δεν έχουμε. Όλοι μας χειροκροτήσατε! Βουλευτές, υπουργοί,πρωθυπουργοί, στρατηγοί και αρχιστράτηγοι, πρόεδροι της Δημοκρατίας καιΑρχιεπίσκοποι, όσοι περάσατε από δω, μας αγκαλιάσατε, μας χτυπήσατε στην πλάτη.Μας ευχαριστήσατε. Μας παινέψατε. Μας είπατε πως είμαστε οι σύγχρονοι ακρίτες,πως φυλάμε Θερμοπύλες. Προκεχωρημένα φυλάκια τις είχατε ονομάσει τις καλύβεςμας.
Πως και γιατί απ’τη μια μέρα στην άλλη γίναμε καταπατητές, παράνομοι,διωκόμενοι; Μας υποσχεθήκατε πως θα μας πριμοδοτήσετε για να μείνουμε εδώ. Τώραμας επιβάλλετε πρόστιμα. Τι άλλαξε; Πότε εφαρμοζότανε σωστά ο νόμος; Πριν 10χρόνια ή σήμερα;
ΑΠΟΖΗΤΗΣΑΜΕ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΚΕΡΔΟΣ;Μήπως κτίσαμε ενοικιαζόμενα δωμάτια ή Ξενοδοχεία ή μήπως ταβέρνες καιαναψυκτήρια; Ένα κτίσμα του Δασαρχείου υπήρχε, που είχε παραχωρηθεί στο Δήμοκαι λειτουργούσε σαν αναψυκτήριο κι αυτό μας το πήρατε πίσω. Σ’άλλες μεριές τηςχώρας μας, γύρω από κάτι τεχνητά, μια σταλιά, λιμνάκια έχουν στηθεί δεκάδεςταβέρνες και εστιατόρια. Προκόβουν οι τοπικές κοινωνίες, βγάζουν μεροκάματο οιντόπιοι, δημιουργούνται θέσεις εργασίας, μένουν τα παιδιά στα σπίτια τους, αναπτύσσεταιο τόπος. Εδώ δεν μπορούμε να έχουμε ούτε ένα. Οι τουρίστες που κατά χιλιάδεςεπισκέπτονται το χώρο, παρά τα 23 χιλιόμετρα χωματόδρομου, γεμάτου σκόνη καιλακκούβες που πρέπει να διανύσουν για να φτάσουν εδώ, δεν έχουν μια τουαλέτα,ένα χώρο να πάρουν ένα αναψυκτικό, να πιούν ένα ποτήρι κρασί. Καταλιακούκάθονται -όσοι αντέχουν και κάθονται- και περιμένουν τη βάρκα που θα τους κάνειτην ομορφότερη και μεγαλύτερηοικοτουριστική περιήγηση που υπάρχει στην Ελλάδα.
Τα τουριστικά λεωφορεία δεν μπαίνουν. Παθαίνουν ζημιά οι ανθρώποι στονπαλιόδρομο. Για ποια τουριστική ανάπτυξη μιλάτε;
ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗ ΑΔΕΙΑ οικαλύβες μας, λέει. Μα γιατί να βγάλουν; Κοινωφελείς υπηρεσίες παρέχουν.
Αποκλείσαμε την χρήση τους από κάποιους; Όχι βέβαια. Η πόρτα είναι ανοιχτή. Όποιος βρεθείστην ανάγκη ντόπιος ή ξένος μπορεί να μπει για να σωθεί. ΕΙΝΑΙ ΕΠΟΜΕΝΩΣΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΕΣ.
Έχουν μήπως οικοδομική άδεια τα στάδια, τα στρατόπεδα, οι φυλακές, ταφυλάκια, τα σχολειά; Αν θέλετε τοψάχνουμε.
Και ρωτήστε τις υπηρεσίες σαςνα μάθετε. Αν υπήρχε μια καλύβα στην περιοχή «αχλάδι» θα ήταν Ελληνικό το μέροςσήμερα. Αν υπήρχε μια καλύβα στο τρίγωνο του Μελισσοκομείου κι άλλη μια στονησάκι της Παλιομάριτσας δεν θα τα είχαμε χάσει. Μιλάμε για Ελληνικές περιοχές,που πολύ πρόσφατα καταπάτησαν οι γείτονες επειδή δεν υπήρχε ανθρώπινη παρουσία.Αλλά ποιος νοιάζεται; Το’χετε πείάλλωστε: «καλύτερα να χάσουμε λίγα στρέμματα γης και να έχουμε την ησυχία μας».Μόνο που εδώ μιλάμε για μερικές χιλιάδες στρέμματα γης. Κι αν εσείς που κάνετεκουμάντα στην Αθήνα θέλετε την ησυχία σας, οι κάτοικοι του χωριού Πόρος πουπήγανε στο «Αχλάδι» να κόψουν ξύλα, την έχασαν, γιατί τους συνέλαβαν οι Τούρκοικαι κάναμε αμάν να τους πάρουμε πίσω. Τους πιάσανε στα ίδια τους τα χωράφια καιτους σύρανε στις Τούρκικες φυλακές. Τα ξέρετε άραγε όλα αυτά; Σας τα έχουναναφέρει ποτέ οι «διαχειριστές» σας;
Σας είπαν άραγε πως αν διώξετε τις καλύβες των Ελλήνων, τις καλύβεςτων Τούρκων που θα φτιαχτούν στη θέση τους δεν θα μπορείτε να τις διώξετε αφούθα είναι στη δημόσια γη μιας άλλης χώρας;. όχι βέβαια. Δεν σας τα λένε αυτά οιπαγκοσμιοποιημένοι σας διαχειριστές. Δεν τους νοιάζει.
Σας είπαν άραγε πως οι Εβρίτες είχαν εκεί καλύβες και επίΤουρκοκρατίας; Όχι. Δεν τους συμφέρει να το πουν.
ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΑΜΕ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΛΕΕΙ. Ζούσαμε εκεί πριν εσείς ανακαλύψετε το περιβάλλον. Μαζεύαμε τασκουπίδια των Βούλγαρων και των Τούρκων, πολλά χρόνια πριν εσείς κάνετε μόδατην οικολογία του καναπέ. Πάντοτε οι Εβρίτεςέκαναν και είχαν καλύβες σε αυτή την τοποθεσία. Και τι έγινε; Τις κληρονόμησαντα παιδιά τους ΔΕΝ τις πούλησαν.
Αν θέλετε να δείτε ποιοικατέστρεψαν το περιβάλλον, ελάτε να σας πάμε μια βόλτα στο φράγμα τηςευθυγράμμισης. Μετά από χρυσοπληρωμένες μελέτες, με σύμφωνη γνώμη «επιστημόνων»και δικών σας υπηρεσιών φτιάχτηκε. Πάνω από το φράγμα θα δείτε την φύση σ’όλοτης το μεγαλείο. Την κτίση, τοτοπίο, έτσι όπως το’φτιαξε ο Θεός. Πυκνή βλάστηση, λεύκες, νεροϊτιές,κλαίουσες, βάτα, λουλούδια, πρασινάδες. Μια ομορφιά.
Κάτω από το φράγμα; Ανέβηκε η θάλασσα, κάηκε ο τόπος. Αρμυρίκια καικαλάμια μόνο. Φούντωσε το καλάμι, πνίγηκε ο τόπος. «Ευτροφισμό» το λένε οι«διαχειριστές» σας αλλά ποτέ δεν κάνανε τίποτα γι’αυτό.
Μπαίνουν οι Τούρκοι, βάζουν φωτιά στους καλαμιώνες, για να μη χάσουνετην πρόσβαση στο χώρο. ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΩΡΟ! Ξέρετε τι κάνουν οι «διαχειριστές»;Μας συκοφαντούν πως τάχα εμείς βάζουμε τις φωτιές. Οι φωτιές αυτές βάζουν σεκίνδυνο τις καλύβες μας και πολλές φορές κινδυνέψαμε κι εμείς οι ίδιοι. Και οιψεύτες μας κατηγορούν από μακριά (γιατί κοντά δεν μπορούν να φτάσουν, δενξέρουν τα κανάλια) πως τις βάζουμε εμείς.
Εμείς προτείνουμε στουςΔιευθυντές των Δημοσίων υπηρεσιών, του Δασαρχείου, της Πολεοδομίας, της Αστυνομίας,της Περιφέρειας, όλους εσάς που κυβερνάτε, που νομοθετείτε και εφαρμόζετε τονόμο, καθώς επίσης στους μηνυτές και τους διώκτες μας, που αβασάνιστα επέβαλανπρόστιμα και υπέγραψαν αποφάσεις κατεδάφισης και διαπόμπευσαν τους κατοίκουςτου Δέλτα να ρθούν μαζί μας στο συγκεκριμένο σημείο , να μείνουν στο χώρο για μιαμέρα τον Αύγουστο κι άλλη μια το Γενάρη, αρκεί να μας υποσχεθούν ότι αυτοί δενθα χρησιμοποιήσουν καλύβα.
ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ; Ναδούμε ποιοι είναι και τι σκοπούς εξυπηρετούν.
Απαξιώνοντας τους τοπικούςμας άρχοντες, τους αιρετούς, τους θεσμικούς αλλά και τους διορισμένους από τηνΠολιτεία, παραγκωνίζοντας τις Δημόσιες αρχές και υπηρεσίες, ιδρύσατε έναν φορέαδιαχείρισης, ένα νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου και τον βάλατε, με το έτσιθέλω, να μας κυβερνήσει, να διαχειριστείτο Δέλτα.
θεωρητικά η δουλειά του φορέα ήταν να συντονίζει, να κατευθύνει και να παρέχειεπιστημονική υποστήριξη στις εμπλεκόμενες δημόσιες υπηρεσίες και αρχές. Στηνπράξη έγινε μια αυτόνομη κυβέρνηση, κράτος εν κράτει, που λύνει και δένει κατάτο δοκούν, χωρίς να δίνει λόγο σε κανέναν. Στο δεκαμελές Δ.Σ. του οι κάτοικοιτου Δέλτα δεν εκπροσωπούνται με κανένα τρόπο. Κάποιες ΜΚΟ που «σώζουν» τηφώκια, τη χελώνα, το λύκο (κανένα από τα τρία είδη δεν ζει στο Δέλτα του Έβρου)έχουν λόγο. Εμείς που θάψαμε ανθρώπους μας εκεί δεν έχουμε.
Άνθρωποι ξένοι προς τον τόπο και τους ανθρώπους του, που παρέμεινανξένοι γιατί δεν θέλησαν ποτέ να αφουγκραστούν τη φωνή του Έβρου, κλεισμένοιπίσω από αμπαρωμένες πόρτες και οχυρωμένοι πίσω από πτυχία κάποιας «επιστήμης»που δεν θα τους εξασφάλιζαν δουλειά ούτε στην επιχείρηση του πατέρα τους, ανδεν υπήρχαν οι «φορείς» και οι ΜΚΟ, κρυμμένοι πίσω από βολικούς γι αυτούς και τους σπόνσορές τους νόμους,βάλθηκαν να ρημάξουν το Δέλτα του Έβρου και τους κατοίκους του. Θέλουν να μαςδιώξουν γιατί οι κανόνες διαχείρισης μιας κατοικημένης προστατευόμενης περιοχήςείναι διαφορετικοί από μιας ακατοίκητης, πιο βολικοί γι’αυτούς στη δεύτερηπερίπτωση. Φαίνεται πως στα πανεπιστήμια που σπουδάσανε δεν τους είπαν πως ότανδιώχνεις ένα είδος από το φυσικό του περιβάλλον σπάζεις την αλυσίδα καιπληγώνεις βαριά το οικοσύστημα.
Ήταν αυτοί που δεν επέτρεψανστον τελευταίο μας Νομάρχη να φτιάξει ένα δρόμο της προκοπής, από φόβο μήπωςαναπτυχθεί η περιοχή.
Ήταν αυτοί που δεν επέτρεψανστα μηχανήματα του ΤΟΕΒ να καθαρίσουν τα αποστραγγιστικά κανάλια, με αποτέλεσμανα πλημμυρίσει και να παραμείνει πλημμυρισμένος ο κάμπος, να καταστραφούνσοδειές κι ανθρώποι.
Ήταν αυτοί που πίεσαν το Δασαρχείο να κλείσει το μοναδικό μας αναψυκτήριοκαι είναι αυτοί που σταματούν, φρενάρουν, εμποδίζουν με κάθε θεμιτό ή αθέμιτομέσο την προκοπή και την ανάπτυξη αυτού του τόπου.
Είναι αυτοί που πιέζουν, απειλώντας με προσφυγή στον επιθεωρητήδημόσιας διοίκησης, τις αρμόδιες υπηρεσίες ώστε να πετύχουν το γκρέμισμα των«αυθαιρέτων» καλυβιών μας. Και παρ’όλο που βλέπουν πως κανείς δεν θέλει ναπροχωρήσει στο έγκλημα, να ολοκληρώσει την προδοσία, συνεχίζουν να απειλούν καινα πιέζουν. Κι έτσι φτάσαμε ως εδώ. Θαρρείςκαι τέλειωσαν τα αυθαίρετα στην χώρα και μείνανε τα καλύβια του Έβρου…
Πασάροντας ο ένας στον άλλο μελέτες αμελέτητες, απομυζούν τεράστιαχρηματικά ποσά από τα κρατικά και Ευρωπαϊκά ταμεία, χωρίς ποτέ να έχουνπροσφέρει το παραμικρό στο χώρο. Ο φορέας διαχείρισης κατάντησε ένα μαγαζάκι,μια οικογενειακή επιχείρηση. Μια επιχείρηση αδίστακτων ανθρώπων που με σκοπό τοδικό τους όφελος δεν διστάζουν να πουλήσουν την Πατρίδα τους.
Σύμμαχός τους εκδότης τοπικής εφημερίδας που με πρωτοσέλιδα ψεύδη καισυκοφαντίες προσπαθεί να πιέσει τους κρατικούς λειτουργούς να εφαρμόσουν ένανόμο που όλοι ξέρουν πως –σε ότι αφορά τις καλύβες του Δέλτα- είναι λάθος,γι’αυτό κανείς δεν τον εφαρμόζει. Ενός εκδότη που είναι συγχρόνως καιεργολάβος. Που είναι και Δημοτικός σύμβουλος. Που ήταν ο μόνος μειοψηφήσας όταντο Δημοτικό Συμβούλιο του Καλλικρατικού Δήμου Αλεξανδρούπολης, πριν λίγουςμήνες, αποφάσισε να ζητήσει από την κεντρική διοίκηση το κλείσιμο του φορέαδιαχείρισης και την απορρόφηση του προσωπικού και των υπηρεσιών του από τιςυπηρεσίες του Δήμου. Που παίρνει τα κείμενα του φορέα διαχείρισης και τακατεβάζει στο Δημοτικό συμβούλιο σαν δικές του προτάσεις. Διαπλοκή ή πως αλλιώςλέγεται;
Στην προσπάθειά μας να αμυνθούμε, οι άνθρωποι που ζούμε στο βάλτο,ιδρύσαμε το σύλλογο «ΑΙΝΗΣΙΟ ΔΕΛΤΑ».
Πρωτοσέλιδα ο εκδότης – εργολάβος – Ανεξάρτητος(!) Δημοτικόςσύμβουλος, δημοσίευσε κείμενο του φορέα διαχείρισης που μας παρουσιάζει σανπαράνομους, εγκληματίες, καταπατητές, συμμορίτες κ.λ.π.
Για την αλήθεια ή όχι του δημοσιεύματος θα αποφανθεί η Δικαιοσύνη. Ηδική μας απάντηση είναι απλή και εύκολο να την καταλάβει κι ο πιο ανόητος. Σταμέλη του Συλλόγου μας περιλαμβάνονται:
· Ο τελευταίος Νομάρχης Έβρου. Έγινε μέλος όσοήταν ακόμα Νομάρχης.
· Ο τελευταίος Δήμαρχος του Δήμου Φερών, σημερινόςΠεριφερειακός Σύμβουλος. Έγινε μέλος όσο ήταν ακόμα Δήμαρχος.
· Ο τελευταίος Δήμαρχος του Δήμου Τραϊανούπολης.Έγινε μέλος όσο ήταν ακόμα Δήμαρχος.
· Ο δήμαρχος του Καλλικρατικού ΔήμουΑλεξανδρούπολης.
· Ο Αντιδήμαρχος Φερών του Καλλικρατικού ΔήμουΑλεξανδρούπολης.
· Στρατηγοί και ανώτεροι και ανώτατοι αξιωματικοίτου στρατού και της Αστυνομίας που υπηρέτησαν στον Έβρο, μετά πουαποστρατεύτηκαν φυσικά, αφού όσο ήταν εν ενεργεία δεν τους επιτρεπόταν ησυμμετοχή.
· Λαμπροί συντοπίτες μας, άνθρωποι των γραμμάτωνκαι των τεχνών, επιστήμονες και πολιτευτές.
· Ψαράδες, κυνηγοί, αγρότες και κτηνοτρόφοι,άνθρωποι του μόχθου, νοικοκύρηδες και πεντακάθαροι.
Αυτοί είμαστε στην μία πλευρά. Οι άνθρωποι του Έβρου, ο λαός τηςΘράκης, οι κάτοικοι του Δέλτα, με τους ταγούς και τους ηγέτες μας.
Στην άλλη πλευρά είναι πέντε – έξι ξενόφερτοι και ύποπτοι για μας,διορισμένοι κακοδιαχειριστές, ενός φορέα που καταργείται με τα νέα μέτρα κι οεκδότης φίλος τους, ξενόφερτος κι αυτός, που το μόνο που έχουν στερεότυπα νααντιτάξουν είναι: «να εφαρμοστεί ο νόμος».
Αν όμως εφαρμοστεί ο νόμος, θα έχει συντελεστεί μια ακόμη Εθνικήμειοδοσία. Μια προδοσία σε βάρος της Πατρίδας μας. Θα κλάψουμε κι άλλες χαμένεςπατρίδες, θα θρηνήσουμε πάλι γκρίζες ζώνες.
Αλλάξτε λοιπόν το νόμο, εσείς που μπορείτε, οι αρμόδιοι, ή προσαρμόστετον έτσι που να μείνουν στον τόπο τους τα προκεχωρημένα φυλάκια και οι άμισθοιφύλακες που τα επανδρώνουν εδώ και δεκαετίες. Βρείτε τρόπο, εσείς που σε μιανύχτα ακυρώνετε συμβάσεις, αποφάσεις κι ότι κέρδισε με αγώνες δεκαετιών ο λαόςτης Ελλάδας, να ακυρώσετε τα πρόστιμα, τις διοικητικές αποβολές και τις εντολέςκατεδάφισης. Τώρα, πριν να είναι αργά.
Και σας πληροφορούμε πως σήμερα, επέτειο της απελευθέρωσης της Θράκηςκαι της προσάρτησής της στον Εθνικό κορμό, στο Δέλτα του ποταμού Έβρου δενκυματίζουν Ελληνικές σημαίες. Τις κατεβάσαμε μόνοι μας για να μην τιςκατεβάσουν οι Τούρκοι. Τις διπλώσαμε και τις φυλάμε. Στο σεντούκι, στην καρδιάμας, κάτω από το μαξιλάρι μας, μέχρι που να απελευθερωθεί ξανά ο τόπος μας.
Θα τις υψώσουμε πάλι, εμείς, τα παιδιά ή τα εγγόνια μας, όταν αυτόν τοντόπο τον διαχειρίζονται Έλληνες κι αυτοίπου φτιάχνουν τους νόμους είναι πατριώτες.
Γιατί ακόμα και στη γη της ουτοπίας, όπου σε μια νύχτα ο ήρωας γίνεταιδιωκόμενος, ο ακρίτας χαρακτηρίζεται καταπατητής και ο αργυρώνητος διορίζεται διαχειριστής,ακόμα και σ’αυτή τη γη του παραδόξου, όποιος χαρίζει τη γη των παιδιών τουσ’αυτούς που σφάξανε τους προγόνους του, είτε το κάνει από συμφέρον, είτε τοκάνει από αμέλεια, είτε το κάνει από βλακεία, προδότης λέγεται.
Γιώργος Κ.Αποστολόπουλος
Γ.Γ. Συλλόγου «Αινήσιο Δέλτα»
ΚάτοικοςΔέλτα Έβρου